Siyah ve beyazların sokaklarda birbirlerine değmeden dokunmadan kendi gettolarında yaşadıklarını gözlemleme şansımız oldu. Siyahların iktidarında da ayrı okullara gidiliyor, okullar akran, ebeveyn ve öğretmen şiddetiyle dolu. Yıllarca vatandaşlık sağlık ve eğitim hizmetlerinden asgari düzeyde yararlanabilen siyahların birikmiş devasa yoksunlukları nasıl giderilecek. Sosyal politikalara bir ucundan başlandığı söylense de gençleri sosyal medyadan biraz takip edince görünen o ki fazla beklemeye tahammülleri yok.

Bugün Türkiye’nin ekonomiden dış politikaya, yargıdan Kürt meselesine kadar önünde duran işlerin çoğu bu aklın yarattığı ya da kangrenleştirdiği problemlerden ibaret. Seçim iptali bu silsilenin son ve en tehlikeli halkasıydı. Bu yüzden de 23 Haziran İstanbul seçimi sonucu, üzerinde denetim ve kontrol mekanizmaları kalmamış iktidarın dikkatini bu en önemli meseleye çevirmek, bir muhasebeye zorlamak için belki de elde kalan son imkan.

İmamoğlu, siyasal çizgi ve söylemini “vermezler/gitmezler” temeline oturtsaydı; Erdoğan’ın diktatör, AKP’nin siyasal İslamcı olduğunu bağırsaydı kürsülerden ve bu üslupla destek isteseydi seçmenden seçim kazanabilir miydi? İmamoğlu’nun başarısı da aslında bir şey ifade etmez diyenler varsa; onlara da “hoş geldiniz anakronikler; sizi ‘tek yol devrim’cilikten gözümüz ısırıyor, şöyle müzeye buyrun lütfen” demek uygun düşer.

Bu kadar siyaset yorumcusu içinde cumhuriyet tarihinin en önemli siyasi vakasının tahlili bana düşmez… Eski yazımda altını çizdiğim alameti hatırlatarak AKP’nin sonunu yorumlayayım:

Başta iktidar olmak üzere seçmenin mesajı doğru anlaşılmalı, bir uzlaşma ve çözüm imkanı aranmalı. Kazananların, zafer sarhoşluğuna ve intikamcı duygulara kapılmak yerine yapıcı bir dil kullanabileceklerini düşünüyorum. Kılıçdaroğlu ve İmamoğlu’nun ilk mesajları bu açıdan umut verici. İktidarın ise, yavaş yavaş, “nerede yanlış yaptık” diyerek bir muhasebeye girişmesini bekliyorum.

23 Haziran seçimlerinin iktidara verdiği mesaj "Böyle yapmayın" şeklinde okunabilir. Toplum diyor ki: Farklılıkların uzlaşabildiği, hiçbir grubun diğer gruba üstünlük taslamadığı, değişen dünyanın gerçeklerini ve genç kuşağın ihtiyaçlarını anlayabilen bir format...

23 Haziran Türk demokrasisinin yüz akı seçimlerinden biridir. Millet, meşruiyet dışına çıkan, güce dayanan arayışlara ‘eyvallah’ demeyeceğini gösterdi.