Ah, korkulur şairlerden, korkulur!
Çünkü onlar şiir de yazarlar,
Felsefe de yaparlar,
Arada Rus ruleti de oynarlar.
Sözü, o taşınmaz gam yükünü,
Kervan kervan, aşıklara,
Aklı avuç avuç, delilere,
Aşkı dervişlere dağıtır,
Yolu, kıvrım kıvrım, sarhoşlara,
Yeri, parsel parsel ölülere
Göğü, incik boncuk,
Torlar toplar çerçilere satarlar;
Zekayı, tef çalıp, ayı gibi oynatır,
Bir kadeh katıksız şiir için
Bilimi de, sanatı da
Muzaların önüne bahşiş diye atarlar.
Ah, korkulur, korkulur şairlerden!
Çünkü şeytanı düelloya çağırır,
Ama bazen yanlışlıkla meleklere,
Bazen de tutar başka şairlere çatarlar,
Ve sık sık boşluğa nişan alır,
Oyunun verdiği sarhoşlukla bazen de
Delip geçerler öteye
Kendi beyinlerini.
31 Ekim 2010
‘Gökte Maden Aramak’ Kitabı