Samir Altunkaynak

Tarih şunu göstermiştir ki, halklar ve toplumsal meşruiyetin üzerine yönetimlerini inşa eden hükümetler savaş kararlarını çok kolay almamışlardır. Ancak zulmün seviyesi artıkça ve ABD ve Batılı ülkelerin bu zulmün destekçisi olmaya devam ettiği de dikkate alındığında, savaşın kaçınılmaz olacağı öngörülebilir. Nasıl ki II. Dünya Savaşı öncesi uluslararası kurumların işlevsizliği yeni bir savaşa yol açtıysa, Gazze Saldırıları da kapsamlı bir çatışmaya yol açabilir.

Körfez ülkeleri açısından İsrail ile normalleşme adımları aynı zamanda mega projelerle toplumsal refahın artırılması, rejimlere tehdit oluşturan toplumsal muhalefetin azaltılması, dış yatırımın artırılması ve İran tehdidine karşı bir denge olarak tanımlanmaktaydı. Ancak Gazze Savaşı Yemen’i savaşın içerisine çekerek Kızıl Deniz’deki ticareti riskini artırdı. Her ne kadar Körfez ülkeleri, Ürdün ve Mısır halk gösterilerini yasaklasa da zamanla muhalefetin önüne geçmek zor olabilir. İran’ın savaşa çekilmesi bölgesel istikrarı bozdu. Ve tabii İsrail’le normalleşmeyle bağımsız bir Filistin devletinin kurulacağını öngören Arap devletleri yanıldı.