69 yaşında hayatını kaybeden sanatçının cenazesi, doğduğu ve eserlerine ilham veren Hamra semtinden, sessiz bir kalabalık eşliğinde uğurlandı.
Törenin en çarpıcı anı ise, 90 yaşındaki Fairuz’un, oğlunun tabutunu Bikfaya yakınlarındaki Mhaydseh köyünde karşılamasıydı. Fairuz, uzun süredir kamuoyundan uzak bir yaşam sürüyordu; ancak bu sabah, tüm kameralardan uzakta, kilisenin kapısında tabuta ilk dokunan isim oldu.
Sessiz Bir Veda, Derin Bir Yas
Sabah saatlerinde Al‑Khoury Hastanesi önünde toplanan kalabalık, Rahbani’nin cenazesinin yola çıkışı sırasında alkışlarla ve çiçeklerle karşıladı. Ailenin isteği doğrultusunda herhangi bir resmi tören ya da sokak korteji düzenlenmedi. Katılımcılar, ambulansı ya yürüyerek ya da sessizce araçlarıyla takip etti.
Cenaze, Beyrut’un kuzeydoğusundaki Mhaydseh köyüne ulaştıktan sonra, Rum Ortodoks Kilisesi’ne bağlı Meryem Ana’nın Göğe Kabulü Kilisesi’ne getirildi. Kilise, saat 11.00 itibariyle taziyeleri kabul etmeye başladı; cenaze ayini ise saat 16.00’da düzenlendi.
Törene Lübnan’ın kültür ve sanat dünyasından pek çok önemli isim katılırken, medyada en çok konuşulan an, Fairuz’un yıllar sonra halkın karşısına bu denli sembolik ve duygusal bir anla çıkması oldu.
“Ziad, Sadece Oğlum Değil, Sesimdi”
Fairuz, törende herhangi bir konuşma yapmadı. Ancak aileye yakın kaynaklar, sanatçının törenden önce yaptığı kısa bir açıklamada, “Ziad, sadece oğlum değil; sesimdi, düşüncemdi. Onun melodilerinde nefes alıyordum,” dediğini aktardı.
Bu cümle, sosyal medyada binlerce kez paylaşıldı. Müzikseverler için bu sadece bir veda değil, bir dönemin kapanışı olarak yorumlandı. Ziad Rahbani, hem annesiyle hem de kendi solo çalışmalarıyla Lübnan’ın ruhunu melodilere dökmüş, politik ve toplumsal eleştiriyi sanatla harmanlamış bir figür olarak hafızalarda kaldı.