Abdullah Öcalan’ın 9 Temmuz’da yaptığı çağrıya cevaben, 11 Temmuz’da KCK Yürütme Konseyi Eş Başkanı Bese Hozat’ın da aralarında bulunduğu 30 kişilik PKK’li bir grup, Süleymaniye’nin Casene Mağarası’nda düzenlenen bir törenle silahlarını yaktı.
Grupta yer alan 15’i erkek, 15’i kadın PKK’lının arasında en çok konuşulan isim, 25’inci sırada silahını bırakan Arin Hebûn kod adlı Arya Tokay oldu. Silahını sessizce bırakırken objektiflere yansıyan Arya Tokay’ın o anları, sosyal medyada en çok paylaşılan görüntüler arasında yer aldı.
“Onu 10 yıl sonra ilk kez televizyonda gördüm”
Arya Tokay’ın annesi Vesile Tokay, törende kızını gördüğü an yaşadıklarını Rûdaw’a anlattı.
Kızını 10 yıl sonra ilk kez televizyonda gördüğünü söyleyen Tokay, “O an kızımı tanıyamadım bile. Tören bittikten birkaç dakika sonra telefonla beni arayanlar, kızımın isminin silah bırakanlar arasında geçtiğini söylediler” dedi.
“On yıl boyunca ondan hiç haber alamadık”
Vesile Tokay, ilk başta televizyonda gördüğü kişinin kızı olduğuna inanamadığını belirterek şöyle konuştu:
“İlk başta inanmadım. Dedim ki nasıl olur, kızım on yıldır onca insanın içindeymiş. Çünkü ona dair tek bir iz yoktu tek bir haber alamamıştık bugüne kadar. Ne sağ, ne de ölü olduğunu biliyorduk. Ben ve babası (Rezan), onun olduğundan emin olunca gözyaşlarımızı tutamadık.”
“Yaşadığını bilmek teselli verdi”
Arya’nın annesi, kızının yaşadığını öğrenmiş olması nedeniyle buruk bir sevinç yaşadığını, en azından hâlâ Kandil Dağlarında olduğunu bilmenin kendisini teselli ettiğini ifade etti.
Tören sırasında Arya’nın yüz ifadesi oldukça hüzünlüydü. Ancak annesi, bunun onun gerçek ruh hali olmadığını, kızının her zaman güler yüzlü ve neşeli bir karaktere sahip olduğunu belirterek, “O hep neşeli, pozitif bir insandı” diyor.
2000 doğumlu, IŞİD’e karşı savaş döneminde PKK’ye katıldı
PKK’nın törene katılan üyelerinin açıkladığı kimlik bilgilerine göre Arya Tokay, 2000 yılında Mardin’in Nusaybin ilçesinde dünyaya geldi. IŞİD’in saldırılarının başladığı 2014 yılında PKK saflarına katıldı ve Arin Hebun ismini aldı.
Annesi Vesile Tokay, o dönem kızlarının nerede olduğuna dair hiçbir şekilde haber alamadıklarını, hayatta olup olmadığını bilmediklerini söyledi:
“Hiç kimse kızımın nerede olduğunu bize söylemedi. Kimse kızın bizim yanımızda demedi. Yıllar sonra biz katılmış olduğunu anladık.”
“Her gün ondan iyi bir haber bekliyorum”
Kızının çocukluk resmini evinin duvarına asan anne Vesile Tokay, yıllarca her gün ondan iyi bir haber alma umuduyla yaşadığını sözlerine ekledi.
“Bu süreç tamamlansın, kızım geri dönsün”
Tıpkı diğer PKK’ya katılanların anneleri gibi Tokay da kızının geri dönmesini umut ediyor ve duygularını şöyle ifade ediyor:
“Kendi kendime acaba bu süreç tamamlanır ve kızım geri döner mi? diye soruyorum. Bizim de içimiz rahat eder mi? Gerçekten inanamıyoruz.”
Anne Tokay, Arya dışında iki oğlu ve bir kızı daha olduğunu belirterek, PKK’ya katılan kızının evin gözdesi olduğunu, çok küçük yaşta evden ayrıldığını, o dönemde onun PKK’ya katılmış olabileceğine ihtimal dahi vermediklerini dile getirdi.
“Kızımız evin neşesiydi. Oraya gideceğini asla düşünmemiştik. Ben de çok gençtim o zaman” dedi.