İsrail’in ablukasını kırmak için Gazze’ye doğru hareket eden Küresel Sumud Filosu, 120 deniz mili sınırına yaklaştı.
“Artık yüksek riskli bölge”
Filonun yolculuğuna dair daha önceki yapılan paylaşımda “Yüksek alarmdayız. Filo üzerindeki İHA hareketliliği artıyor. Birkaç rapor, önümüzdeki saatlerde farklı senaryoların ortaya çıkacağına işaret ediyor.” denilmişti.
“Artık yüksek riskli bölgeye” girildiği kaydedilen paylaşımda “Daha önceki filoların saldırıya uğradığı ve/veya durdurulduğu bölge. Tetikte olun.” ifadesi kullanılmıştı.
“Yayınlar normalden daha fazla engelleniyor”
Filo sözcülerinden Wael Naouar, sosyal medya hesabından yaptığı paylaşımda, filonun yolculuğuna ilişkin son durumu bildirdi.
Yüksek riskli bölgeye 6 mil önce girdiklerini kaydeden Nouar, Gazze’ye 144 deniz mili kaldığını belirterek, “Gemilerimizin üzerindeki drone sayısı iki katına çıktı ve internet ve radyo yayınları normalden daha fazla engelleniyor. İster bu gece ister yarın olsun, hepimiz müdahale anına hazırız” ifadesini kullandı.
Can yelekleriyle hazır bekleyiş
Filodaki Adagio gemisinde bulunan Türk aktivist Muhammed Salih, sosyal medya hesabından paylaştığı videoda, filoya 80 kilometre (50 mil) uzaklıkta bir İsrail Donanması gemisinin saptandığını bildirdi.
Salih, “Bu akşam veya yarın gece bir İsrail müdahalesi veya saldırısı bekliyorduk. Büyük olasılıkla bu gece gerçekleşecek. Yüksek alarmdayız. Herkes can yeleklerini giydi ve güvertede hazır bekliyor.” açıklamasında bulundu.Tekneleri takip eden İtalyan ve İspanyol donanmasından gemiler ise kırmızı bölgeye girişten sonra takibi bırakacak.
Filo geçtiğimiz hafta drone saldırısına uğramış, ayrıca 8-9 Eylül’de Tunus’ta demirlediği sırada da hedef alınmıştı. Tunus hükümeti saldırıları “önceden planlanmış” olarak nitelendirmiş, ancak İsrail sorumluluğu üstlenmemişti.
Son günlerde İsrail, sivil filoyu Hamas’a destek vermekle ve “şiddet yanlısı bir rota izlemekle” suçlayarak tehditlerini artırdı.
Müdahale olmazsa gemilerin Gazze’ye ulaşabileceği 2 Ekim günü Yahudilerin Yom Kippur bayramının başlangıcı.
Teknelerdeki Yahudi aktivistlerden Progressive International’dan David Adler, bu vesileyle bir mektup paylaştı:
“Bugün sizlere çok kişisel bir mektup yazıyorum — Yahudi olarak “Kırmızı Bölge”ye, Yahudi takviminin en kutsal günü olan Yom Kippur’da varacak bir misyona katılmanın benim için ne anlama geldiğine dair bir mektup.
Neredeyse hiçbir zaman “bir Yahudi olarak” yazmam. Bir soykırımın Siyonist “ulusal çıkarlar” adına işlendiği, aktivistlerin “güvenliğimiz” adına gözaltına alındığı, işkence gördüğü ve sınır dışı edildiği bir dünyada Yahudi duygularını önceliklendirmeye zorlanmanın yorgunluğunu paylaşıyorum.
Ama bugün bu dilde yazmaya mecbur hissettim — bu misyonda, dünyadan 40’tan fazla ülkeden gelen 500’den fazla insan arasında yer alan az sayıdaki Yahudiden biri olarak.
Filomuzun zamanlamasının tesadüf olduğuna inanmıyorum. Aksine, Yom Kippur’un, yani kefaret günümüzün arifesinde müdahale noktasına yaklaşmamızın bir lütuf olduğuna inanıyorum. Bu gün bizleri işlediğimiz günahlar üzerine düşünmeye ve onları nasıl onarabileceğimize dair çağırıyor — tikkun olam (dünyayı onarma) ruhuyla.
Bizim adımıza işlenenleri nasıl telafi edebiliriz? Bombalar ve mermiler Gazze üzerine yağarken, her saat çoğalan günahlarımız için nasıl bağışlanma isteyebiliriz? İsrail devleti dünyayı yok etmeye bu kadar kararlı iken, biz dünyayı “iyileştirme” görevimizi nasıl ciddiye alabiliriz?
Eğer Tevrat’tan hâlâ hatırladığım bir şey varsa, bu bize yüklediği şu buyruğudur: “Adalet, adaletin peşinden gideceksin.” İsrail devleti bu kutsal buyruğu böylesine çarpıtırken, Filistin halkının üzerine bir holokost yönetirken nasıl sessiz kalabiliriz?
Bu filoya diğer tüm delegeler gibi katıldım — insanlığı savunmak için, çok geç olmadan. Ama Yom Kippur’da bana hatırlatılan şu ki, burada olmamın sebebi Yahudi mirasımın da beni buna çağırmasıdır.
Henüz bir gençken, büyükbabam Jacques Adler (fotoğrafta) Paris Direnişi’ne katıldı, arkadaşları ve ailesi toplama kamplarında ölüme gönderilirken o hayatını riske atarak Nazilerin operasyonlarını sabote etti.
Benim çağrıldığım gelenek budur. Ve Yahudi kimliğimle bağ kuran adalet anlayışı da budur — atalarımı hedef alan aynı soykırımcı öfkenin bugün onların başlıca mağdurları tarafından üstlenildiği bir çağda.
Yom Kippur bir oruç günüdür, bedenimizi aç bırakmak suretiyle kefaretimizi görünür kılmanın bir yoludur. Ama son iki yıldır Gazze halkı, günlük ekmeklerinden mahrum bırakılmak zorunda kaldı.
Eğer İsrail güçleri bize Yom Kippur’da müdahale ederse, o zaman gerçek kefaretin neye benzediğini görsünler. Komşularını aç bırakırken rahat içinde oruç tutmak değil. Üzerlerine bomba yağdırırken güven içinde dua etmek değil. Kefaret, eylemdir.
Bu nedenle bu akşam güneş batarken ve oruç başlarken, diğer Yahudilerin de benimle birlikte kefarete yaklaşımlarını yeniden tanımlamalarını umuyorum — sessiz dua ile birlikte, bu korkunç soykırımı sona erdirmek için cesur bir eyleme yönelerek.
G’mar chatima tova.”