Şu an saat akşam dokuz buçuk. Daha iki saat önce ülkeme döndüm. Üniformamı giydim ve silahlarımı kuşandım. Güneye, yedek kuvvetlere doğru yola çıkmak üzereyim. Ürdün ve Mısır sınırını korumaktan sorumlu tugayın kurmay subayı olarak görevimi yerine getireceğim. Herkes gibi benim de ne kadar süre asker olarak kalacağım, ne kadar süre savaşacağım meçhul. Yedek subay olarak görev yaptığım sayısız seferde olduğu gibi bu sefer de üniformalı olduğum sürece kişisel görüşlerimi buraya (hiçbir yere) yazmayacağım.
Fakat kendimi susturmadan önce bazı düşüncelerimi buraya yazmak istiyorum:
1-Dünyada hiçbir şey yüzlerce masum insanın katledilmesini haklı gösteremez. İnsanların boğulmasına, ölmesine göz yuman, sebep olan ya da destekleyerek haklı çıkaran her kim olursa en aşağılık insanlar bence onlardır.
2-Şimdi, yani Savaş durumunda yapılacak ilk şey evi, ülkeyi korumaktır. Yine de kafamız karışmasın, bu “seçeneksiz bir savaş” değildir. Bu savaş önlenebilirdi ama artık çok geç. Artık silahlanmaktan ve İsrail vatandaşlarını savunmaktan başka çare kalmadı.
3-Ülkemi düşmanlara karşı savunacağım. Düşmanlarımız aşırı İslamcıların kontrolündeki katil terör örgütleridir. Fakat masum İsraillilerin katledilmesine, masum Filistinlilerin katledilmesiyle cevap verilmemelidir.
Unutulmamalıdır ki Filistin halkı bizim düşmanımız değildir. Burada, bu bölgede bizimle birlikte yaşayan milyonlarca Filistinli bizim düşmanımız değildir. Tıpkı çoğu İsrailli gibi çoğu Filistinli de sadece hayatlarını barış ve onur içinde yaşamaktan başka bir şey istemiyor.
Burada yaşayan iki halk, Yahudi halkı ve Filistin halkı, on yıllardır şiddet yanlısı bir dini azınlık tarafından esir tutulmaktadır. Her iki tarafta da şiddet yanlısı bir dini azınlık çatışmayı korkunç bir şiddete sürüklüyor. Evet, Hamas liderlerini dinci Siyonizm’in liderleriyle karşılaştırıyorum! Her iki tarafta da aşırı bir dini azınlık şiddet içeren davranışları dikte ediyor.
3-Bu savaş er ya da geç sona erecek. Sonunda her iki ülke de kendilerini yönetenlerle hesaplaşmak zorunda kalacak. Uyanmalı ve aşırı uçların ülkelerimizde hüküm sürmesine izin vermemeliyiz. Filistinliler ve İsrailliler köktendincileri, aşırılıkçıları kınamak zorundadırlar. İsrailliler Ben Gabir, Smotrich ve çetelerini iktidardan uzaklaştırmalı, Filistinliler de Hamas liderlerini iktidardan uzaklaştırmalıdır.
4-İsrail toplumundaki en büyük kırılma anlarında gerçek ortaya çıkacaktır. Bu ülkeyi gerçekten seven ve kendini ortaya koyan insanlar ortaya çıkacaktır. Buna karşılık, iftira atmak ve kışkırtmak dışında İsrail Devleti’ne hiçbir katkıda bulunmayan bir grup ‘sıfırdan’ oluşan sefil Twitter, tiktok grubunun çıplaklığı da ortaya çıkacaktır. Şimdi İsrail’in savunucuları olan eylemcilerin zamanıdır. Savaşın sonunda klavyenin kahramanları olan ‘sıfırlarla’ hesaplaşacağız!
5-Korkunç acıların ve muazzam hayal kırıklığının ortasında umut kırıntıları aramaya çalışıyorum. Korkunç Yom Kippur Savaşı’ndan kısa bir süre sonra İsrail ve Mısır arasında bir barış anlaşması imzalandı. Barıştan daha büyük bir güvenlik şeklinin olmadığını anlamak zorundayız. En güçlü ordu bile ülkeyi barışın koruduğu şekilde koruyamaz! Barış yolu, çok uzun zamandır üzerinde yürüdüğümüz savaş yolundan sonsuza kadar ve her zaman daha iyi olacaktır.
Savaşın sonunda, binlerce ölü İsrailli ve Filistinli gömüldükten sonra, nehirleri kanla yıkamayı bitirdikten sonra, barış yolunu izlemekten başka seçeneğimiz olmadığını, gerçek zaferin burada, barışta yattığını anlamak zorunda kalacağız…
Artık buraya kadar. Bundan böyle sessizlik var. Şimdiyse siberuzaydan, sosyal medyadan ayrılıyorum. Yakında üsse varacağım ve İsrail Devleti vatandaşlarının savunmasına katkıda bulunacağım. Öldürülenlerin ve kayıpların aileleriyle birlikte yüreğim parçalanıyor…
Burada ya da savaştan sonra saat altıda soğuk bir bira içerken buluşacağız, bunun yapılacak son savaş olması için her şeyi yapacağız…
Kaynak: https://twitter.com/NirACohen77 ; https://x.com/NirACohen77/status/1711447866726666597?s=20
Çeviri: Hasan Ayer