Kitabın tanıtıldığı Çağlar’ın iftar yemeğine katılan İsmet Berkan, o anıyı yazdı:
“Bir gün dönemin Ziraat Bankası Genel Müdürü Coşkun Ulusoy, Cavit Çağlar’ı ziyarete geldi, ‘Bu ay memur maaşlarını ödeyemiyoruz’ dedi. Sebebi Tansu Çiller’in memur maaşlarının ödenmesi için gereken parayı Hazine’den Ziraat Bankası’na transfer etmemesiydi.
Çağlar kulaklarına inanamadı, hemen Tansu Çiller’i aradı. Hulusi Turgut’un Doğan Kitap tarafından yayınlanan ‘Cavit Çağlar: Fırtınalı Bir Yaşam Öyküsü’ kitabından aktarıyorum.
Çağlar ‘Memur maaşlarını neden ödemiyorsun’ diye sorunca Tansu Çiller ‘Memurlar bu ay maaş almasın, ne olacak?’ diyor.
– Tansu Hanım sen neler söylüyorsun?
– Hatta bu ay değil, altı ay almasınlar. Ülkeyi mahveden onlar.
Çağlar bağırıyor, Tansu Çiller ağlıyor
Bunu duyan Çağlar hemen Demirel’in yanına gidiyor. Kısa bir toplantının ardından Demirel ödeme emrinin yazılı olduğu belgeyi bir başka devlet bakanı olan Ekrem Ceyhun’a uzatıyor, ‘Götür bunu Tansu Hanıma imzalat’ diyor. Ama Tansu Çiller o kağıdı da imzalamıyor, Ekrem Ceyhun’u geri yolluyor.
Bunun üzerine aynı kağıdı Cavit Çağlar alıp Çiller’e gidiyor.
– Tansu Hanım, biliyorsun biz iktidarız. Memur maaşlarını ödemezsek bizi katlederler. Tarihte Patrona Halil isyanı var, onu bilir misin?
– Memurlar da maaş almasın efendim. Enflasyonu arttırıyorlar.
– İmzala şu kâğıdı.
– Hayır, imzalamam.
– Sen bizi astıracak mısın?
Konuşma buradan sonra çok sertleşiyor; Tansu Çiller ağlamaya başlıyor ve “Benim kadın olduğumu nasıl unutursun, bana böyle muamele edemezsiniz” diyor. Çağlar ise “Şu anda kadın – erkek yok, devlet yönetimi var. Burada aynı gemideyiz” diye yanıtlıyor. Ama Çiller imzalamıyor.
Son çare Demirel, Tansu Çiller’i makamına çağırıyor ve kağıt imzalatılıyor da memurlar o ay maaş alabiliyor.”