Gazeteci Fatih Altaylı, İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Ekrem İmamoğlu ile yaptığı mülakatı yazdı. Altaylı’nın yazısının ilgili bölümü şöyle:
“Cumhurbaşkanı, kararla ilgili ne düşünüyor söylesin”
Ekrem Bey’e ilk olarak karar sonrası iktidarın ve iktidar yanlısı gazetecilerin aldığı tavırla ilgili fikrini sordum.
‘Gazetecilerin ne düşündüğü ile ilgili bir şey söyleyemem. Ben medyanın fikrini okurum, katılırım veya katılmam ama saygı duyarım. Üzerine düşünürüm. Ders çıkarırım. Siyasi tarafların fikri ise bambaşka bir mevzudur ve burada samimiyet ararım’ dedi.
Sonra da aradığı samimiyetin ne olduğunu anlattı:
‘Ben şunu merak ediyorum. İktidar, daha doğrusu Sayın Cumhurbaşkanı bu kararla ilgili ne düşünüyor, bunu net biçimde söylesin. Bu kararı doğru mu buluyor yanlış mı? Bu karara katılıyor mu, yoksa bu kararın karşısında mı? Bilmek hakkımız. Yargı kararları hakkında konuşmuyorum diyemez çünkü en üst yargı kararları ile ilgili olarak dahi fikirlerini hiç sakınmadan söyledi. Yine söylesin. Çünkü bunu ben değil, toplum merak ediyor.
Sayın Cumhurbaşkanı çıkıp fikrini açıkça paylaşsın. “Evet bu karar doğrudur” da diyebilir, “Bu karar yanlıştır ve istinaftan dönmelidir” de diyebilir. Ama net olsun. Top çevirmesin.
Çünkü ben mertçe bir mücadele istiyorum. O da böyle bir mertçe mücadele istiyorsa bunu söylesin.’
“Erdoğan’ın karşısındaki rakip takımın bir oyuncusuyum”
Bu cümle ilgimi çekiyor.
‘Yani mertçe bir mücadele derken kendinizi Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın karşısında rakip olarak mı görüyorsunuz?’
‘Fatih Bey, ben tek başıma kendimi rakip olarak görmüyorum elbette. Ama Erdoğan’ın karşısındaki rakip takımın bir oyuncusuyum. Teknik direktör beni oyuna sokar veya sokmaz. Ona ben karar vermeyeceğim. Ama oyuna girme ihtimali olan bir oyuncuyum. Ve işin güzeli bugün bizim takımda oyuna girmeye ve sonucu değiştirmeye aday, o kapasitede pek çok oyuncu var artık. Dün sayamazdınız bu oyuncuları bugün ise pek çok oyuncumuz var rakibe gol atabilecek. Bu zenginlik artık muhalefet tarafında var. Tek seçeneğe mahkum olan iktidar tarafı artık, muhalefet değil. Benim söylemek istediğim ise şu. Rakibin oyuna girme ve skoru değiştirme gücüne sahip oyuncularından biri maç öncesi yolda, maça gelirken ve üstelik oyuna girip girmeyeceği bile belli değilken sakatlamasınlar. Yolda otomobille çarpıp oyun dışı bırakmayı içlerine sindiriyorlar mı, sindiremiyorlar mı bunu söylesinler! Rakibin bir oyuncusunu, saha dışında sakatlayıp oyun dışı bırakmayı doğru buluyorlar mı, bulmuyorlar mı bunu açıkça halka anlatsınlar. Mertçe bir mücadele istiyorlar mı, istemiyorlar mı ben bunu merak ediyorum. Tam fikirlerini duymak istiyorum… Yoksa tabii ki, kendimi aday görmek gibi bir hadsizlik içinde değilim. Ama takımın sahaya çıkarabileceği bir oyuncusuyum. Bu net.’
“Mahkumiyet kararı çıkması halinde Saraçhane’de toplanma kararı çok önceden zaten alınmıştı”
İkinci sorum Kemal Kılıçdaroğlu’nun dünkü beyanatları üzerine. Kemal Bey, Saraçhane mitingini sosyal medyadan duyduğunu söylemişti. Genel Başkanı’nın bu mitingden haberi olup olmadığını soruyorum.
‘Kendisini o an arayıp böyle bir miting düzenleyeceğimizi söylemedik ama mahkeme kararının açıklanacağı gün Saraçhane’de toplanacağımız çok önceden belliydi’ diyor.
‘Nereden belliydi’ diye soruyorum.
Anlatıyor.
‘Bu dava sürecinde, son 7 aydır partinin bu konu ile ilgili görevlendirdiği parti yöneticisi arkadaşlarla beraber çalışıyoruz. Her detayı aylardır ele alıyoruz. Tüm seçenekleri değerlendirdik. Üç seçenek vardı. Beraat. Ki hukuki olan buydu. Ceza ama beni siyasi haklardan mahrum etmeyecek bir ceza ya da beni siyaset dışına atmaya yönelik bir ceza. Açıkçası biz iktidarın tavrından ve son hakim değişikliğinden anlamıştık ki, niyet kötü ve siyasi sonuçları olan bir ceza gelecek. Beni oyun dışına çıkarmak, İstanbullunun iradesini elinden almak isteyecekler. Bu seçeneği değerlendirirken de, eğer böyle bir ihtimal ortaya çıkarsa Saraçhane’de toplanmayı, millete böyle bir adres göstermeyi, tepkimizi Saraçhane Meydanı’nda ortaya koymayı çok önceden konuşmuştuk. Bu yüzden de karar günü, özellikle de hukukçularımız mahkeme heyetinin uzun bir görüşme için çekilmesinden sonra bu ihtimali güçlü görmeye başladılar ve bunu da bana söylediler. Ben de bunun üzerine daha önceden konuşulup, üzerinde mutabık kaldığımız Saraçhane’de toplanma fikrini sosyal medya üzerinden duyurdum. Zaten CHP’liler de bir yerde tepkilerini göstermek istiyorlardı. Mahkeme önüne mi gidelim, nereye gidelim diye soruyorlardı. Onlara bir adres göstermek lazımdı ve ben de daha önceden üzerinde mutabık kalınmış bir adresi gösterdim. Doğru, Sayın Genel Başkanı arayıp yeniden bilgilendirmedik. Çünkü bir mahkumiyet kararı çıkması halinde burada toplanma kararı çok önceden zaten alınmıştı.’
“İlk arayan Ahmet Davutoğlu, Meral Hanım’la konuşmadık bile”
Kemal Kılıçdaroğlu’nun bir diğer serzenişi ise 6’lı masadaki diğer partilerin CHP’nin iç işlerine karışmaması yolundaki talebi idi. Burada mesajın İYİ Parti liderine yönelik olduğu çok açıktı. Ekrem İmamoğlu’na bunu da sordum.
‘Mahkeme günü ben Meral Hanım’la hiç konuşmadım. Meral Hanım bize destek olmak için Ankara’dan yola çıkınca özel kalemi, benim özel kalemi aramış ve “Meral Hanım yola çıktı ama saat 4’e yetişemeyebilir” demiş. Ben de onun özel kalemine “Karar zaten 4’te çıkmayacak. Yetişir sorun olmaz” diye mesaj ilettim. Genel Başkanımızın seçimlerden öncesinde ve seçimlerden bu yana birlikte hareket ettiği bir partinin lideri destek vermek istiyor. Bundan doğal ne olabilir? Ama açık söyleyeyim, beni ilk arayan Ahmet Davutoğlu’dur. Mahkumiyet çıkacağını hissetmişti ve destek telefonunu ilk o açtı. Konuştuk. Meral Hanım’la konuşmadık bile. Bana göre 6’lı masanın hangi lideri gelse başımızın üzerinde yeri olur. Nitekim hepsi de destek mesajları yayınladı ve ertesi gün de geldiler. Masadaki bir başka partinin başına gelse bu iş, biz de ona destek verirdik. Bunda bir sorun olmadığını, bunda bir sorun görülmediğini biliyorum.’
“Muhalefetin adayı kim olursa olsun iktidarı korkutuyor”
Ekrem İmamoğlu’nu bu kararla birlikte kendisinin adaylığının daha ön palana çıkıp çıkmadığını, bu kararı kendi lehine bir fırsat olarak görüp görmediğini soruyorum.
‘Bu kararı benim adaylığımı güçlendiren bir karar olarak değil, iktidarın korkusunun ne kadar büyük olduğunu gösteren bir karar olarak görüyorum.’
‘Sizden korkusunu mu?’ diye sormasam çatlarım.
‘Yo kendimi kast etmiyorum. Muhalefetten korkuyorlar. Ben eminim ki, bu kararı aldırmadan önce uzun uzun türlü senaryo üzerine çalışmış, CHP’nin ve 6’lı masanın bu karardan sonra hangi hamleleri yapabileceğine ilişkin farklı senaryolar üzerine kafa yormuşlardır. Her birine yönelik de karşı hamle planlamışlardır. Kesin eminim. Ben ise şunu görüyorum. Muhalefetin adayı kim olursa olsun iktidarı korkutuyor. Kaybetme korkusu yaşıyorlar. Ben muhalefetin kazanacak adayı belirlemesini istiyorum. Kim olur ona liderler karar verecek ama kazanacak biri olmalı. Bizim tarafın belirlediği adayın kazanmasını benden fazla kimse isteyemez. Çünkü bugün iktidara rağmen İstanbul’da iyi işler yapıyoruz. Yarın iktidar biz olursak, ben de İstanbul’da tarih yazarım. İstanbul’un efsane belediye başkanı olurum. Bakın iddialı konuşuyorum, İstanbul’un değil, dünyanın en başarılı belediye başkanı olurum. İstanbul’da tarih yazmak için benim şahsi olarak en istediğim şey bizim İstanbul’u kazanmamız. Kazanacak adayı bulup çıkarmamız. Mevcut görevim dolayısı ile bunu benden fazla kimse isteyemez…’
“Meral Hanım, bir ablamız olarak bizi kucakladı”
Ben sormadan Meral Akşener ile kucaklaşma görüntüsünü de anlatıyor.
‘Mahkeme kararını bekliyorduk odada. Meral Hanım, eşim, ben, birkaç arkadaşımız daha. Bir ara eşim duygusallaştı. Gözleri doldu. Ben de “Yapma. Bunların hepsine hazırlıklı olarak bu işteyiz” dedim. O da ben görmeyeyim diye arkama geçti duvara yaslandı. Tabii Meral Hanım görüyor. O sırada karar geldi ve bana yazılı olarak ilettiler. Okudum. Duygusal bir ortam oldu. Meral Hanım bizi teselli eder gibi, gelip sarıldı. Siyaseten bir büyüğümüz, bir ablamız, tecrübeli bir lider olarak bizi kucakladı. Ben de azami saygı ile onun bu sıcak davranışına, özellikle eşime vermek istediği “Yalnız değilsiniz” mesajına karşılık verdim. Bundan bile anlam çıkardılar. Gülüyormuşum. Tebessüm ediyordum doğru. Ne yapacaktım. Bize karşı verilen bu karardan ötürü oturup ağlamamı mı bekliyorlardı…’
“Kaftancıoğlu ile fikir ayrılıklarımız gerçektir ancak söylenen gibi bir durum yok”
Son olarak CHP İstanbul İl Başkanı Canan Kaftancıoğlu ile aralarındaki tartışma iddialarını soruyorum.
“Ben şahsen bu iddialarda bir gerçeklik payı olduğunu düşünüyorum. Önce iddialar karşısındaki suskunluktan, sonra da yapılan açıklamalardaki tonlamadan bir sorun olduğunu anladım” diyerek soruyorum sorumu.
Ekrem İmamoğlu beklemediğim kadar samimi yanıtlıyor.
“Elbette sorun var. Burası CHP. Biat yok. Fikir tartışması var. Burada farklı düşüncelerin tartışılması ve bir sonuca ulaşılması geleneği var. Canan Kaftancıoğlu ile bazı konularda farklı düşünüyoruz ve bunu da birbirimize söylüyoruz. Bu medeni bir tavırdır. Canan Hanım da çok net bir insandır. Fikir ayrılıklarımız olduğu bir gerçektir ama bunun detayı parti içi konudur. Ancak söylendiği, iddia edildiği gibi durum yoktur, olamaz da. Daha fazlasını konuşmaya da gerek yoktur. Canan hanım, Saraçhane’de durduğu yerle gereken mesajı zaten vermiştir. Fikir ayrılıklarımızın olması hedefimizin aynı olduğu gerçeğini değiştirmez.’”