Etyen Mahçupyan

İttihatçılar ile Ermeni ihtilalci partisi Taşnakların çok yakın çalıştıklarını, Sultanlık rejimiyle ilgili aynı görüşleri paylaştıklarını biliyoruz… Acaba aralarının bozulması sadece kimliksel bir mesele miydi? Yoksa kurulacak yeni rejimle bağlantılı mıydı?

Hükümetin önünde geniş bir ‘ev ödevi’ duruyor. Çünkü Alevileri şu an itibarıyla eşit kılmak çözüm için yeterli değil. Geçmişin de izale edilmesi lazım. Ama bunun pozitif ayrımcılıkla bir hamlede çözülmesi de ne mümkün ne de gerçekçi.

Alevi meselesi devlet anlayışı bağlamında bir mezhebin kamusal alanın dışına itilmesinin ötesinde bir olay. Çünkü söz konusu kamusal alan bizzat bu dışlamayı meşru kılacak şekilde tanımlanıyor.

Ermenilerin büyük umutlarla, Türklerin ise tedirginlik içinde bekledikleri 24 Nisan epeyce yumuşak bir atmosferde yaşandı. Oysa yüzüncü yılın sembolik anlamı çok daha radikal bir atmosferi davet edecek sanılıyordu.

Alevi seçmenin 5,5 milyon, sandığa gidenlerin ise 5 milyon olduğunu ve bunun yüzde 80’inin CHP’yi desteklediğini öne sürmek gerçekçi. Böyle bir durumda HDP ihtiyacı olan 0,7 milyonu söz konusu CHP’li Alevilerden devşirmek zorunda.

There will be no difference even if the HDP passes the threshold. A new constitution will be formed sooner or later, and Turkey will adopt a political system that is suitable for its own structure and will sustain democratization.

AKP’nin bir önceki dönemin parlamento grubunu büyük ölçüde yeni döneme taşıdığını görüyoruz. Bunun ana nedeninin hükümet olmayı her halükarda garantileyecek bir grubun oluşmasını sağlamak, sırtını ona dayayabilmek olduğu öne sürülebilir. Özellikle HDP’nin barajı geçmesi halinde AKP’nin fire vermeyecek bir kadro ile mecliste bulunmasının önemi açık.

Many Western media outlets and politicians can argue with a serious posture that votes for the Justice and AK Party would decline and a coalition of the CHP and MHP would be a realistic alternative to the AK Party following elections. But a miracle has already happened in Turkey thanks to its social base.

On üç yıl milletvekili olmanın getirdiği ilişki ağı ve nüfuzun bir anda ‘emekli’ edilmesini normal saymak kolay değil. Çünkü burada sadece tek tek kişilerden değil, aileleri, çevreleri, iş ve arkadaş gruplarıyla bir sosyal mobilizasyon dinamiğinden söz ediyoruz. AKP bu geçişi pürüzsüz bir şekilde başardı.

Bu toprakların çocuklarının artık kendilerini hasta bırakan ideolojik ve psikolojik kıskacı kırmaları gerekiyor. Bu tür geçişler birlikte yapıldığı zaman çok daha kolaydır… Zaman bunun zamanı.

Geçen yılın Ekim ayı içinde Başbakan Davutoğlu’nun teklifini kabul ederek başdanışman oldum. Niçin evet dediğim açık.

Yaşanan ‘skandala’ vesile olan Bakur adlı film Türkiye topraklarındaki PKK kamplarında ve Kandil’de çekilmiş. Tanıtımında oradaki gündelik hayatı yansıtma amacını güttüğü söyleniyor. Film ekibinin epeyce uzun süre, muhtemelen aylarca dağda kaldıkları anlaşılıyor. Çözüm sürecinde olduğumuz ve Kürt meselesi bağlamında ifade özgürlüğünün de genişlemesi gerektiği düşünüldüğünde böyle bir filmin festival kapsamında gösterilmesi yadırgatıcı değil.

CHP, the only political target is the anti-AK Party groups from the secular strata of society. But what could the voting rate of this group be? It roughly corresponds to only 40 percent, even if we include all the opposition groups. Evidently, this is the limit of the CHP's political foresight. The aim is to receive 30 percent of the total vote out from this 40 percent of the electorate. However, in such a case, the HDP would certainly remain below the threshold, which would reinforce the victory of the AK Party and open the path to a presidential system, which they fear. For the first time, the AK Party wants the main opposition CHP to receive as many votes as it can get in this election.

‘Yeni Türkiye’ ülkesel açıdan gerçekçi bir proje, beklenti ve ihtimal… Sorumluluk alma istek ve iradesi demokrat zihniyet içinde şekillendirilebildiği ölçüde, ‘yeni Türkiye’nin küresel anlamı, rolü ve değeri de AKP’nin hayallerine yaklaşacak…

Siyasi partilerin kendilerini ‘kurucu’ konumunda bulmaları genellikle kendi iradeleriyle olmaz. Her iktidar kendisine böyle bir rol atfetmekten hoşlanabilir. Ama belirleyici olan hemen her zaman söz konusu ülkenin geldiği tarihsel ve sosyolojik kırılma noktasıdır. Böyle anlarda genellikle tek bir idrak tüm toplumu kuşatır ve kabaca bakıldığında söz konusu idrak tek bir şey söyler: Geriye dönüş olmayabilir…

The AK Party tried to take a step in this regard. Some figures, renowned for their democrat characters, who support the party but also keep a distance from it, especially the ones specialized and competent in law, have a chance to enter Parliament. But it is not certain yet.

AKP’nin ‘yeni Türkiye’ hayal ve hedefi, esasta söz konusu dönüşümü sahiplenme ve iç dinamiğin önünü açma ile ilişkili. Konu toplum olduğunda AKP’nin ‘yeni Türkiye’ ile öne sürdüğü vaatler zaten yaşanmakta olan açılımla bağlantılı. Dolayısıyla denebilir ki, toplumsal ‘yeninin’ yaratılması açısından AKP esas olarak bir ‘takipçi’ olacak.

Savcı Kiraz’ın bir terör eylemi sonucunda öldürülmesi ‘yeni Türkiye’ dizisine ara vermeyi gerektiriyor. En azından hâlâ eski Türkiye’de kalmak isteyenlerin varlığını gösterdiği ve ‘yeni’ olana ulaşmanın ne kadar güç olabileceğini hatırlattığı için.

İlk anda kulağa basmakalıp gelen, epeyce yıpranmış bir terimin siyasi slogan haline gelebilmesi açıklanmaya muhtaç. Söz konusu terimin ‘yeni’ olduğu düşünüldüğünde bu tercih daha da anakronik bir tını taşıyor, çünkü kullanıcısı on üç yıldır iktidarda olan, yani Türkiye şartlarında fazlasıyla ‘eskimiş’ bir parti.

Siyasi slogan üretme işi günümüzde profesyonel bir uğraş. Partilerin kamu ilişkileri ince hesaplara dayanıyor. Rakipler inceleniyor, toplumsal talepler saptanıyor, göreceli avantaj ve dezavantajlar masaya...

Unfortunately, secular intellectuals are in shameful despair. In order to subvert the AK Party government, they are waging a propaganda war that is obviously...

AKP'nin sorumluluğu

Kutuplaşma kime yarıyor?

Demokratik ortaklaşmaya davet

HDP'nin dört yolu

Çözümün gerçekçi koşulları

Erdoğan'ın liderliği

Kouachi ve Charlie