Manşet

Suriye iç savaşının başladığı 2012’den bu yana sosyal medyada Atatürk’e ait olduğu iddiasıyla dolaşan, Sözcü’nün 30 Ağustos’ta manşetten verdiği, İmamoğlu’nun Atatürk’ün öngörüsü diye canlı yayında okuduğu sözleri 12 yıl önce Atatürk’ün sözü diye Facebook’tan yayan Erdal İ., Serbestiyet’e konuştu: “’Atatürkçü’ kitlenin kendilerini Türkiye’nin aydınlık yüzü, harici herkesi cahil sanmasındaki derin çelişki canımı sıkıyordu. Bu tuhaf tutumun yanlışlığını görünür kılmak için bir tür sosyal deney düşüncesiyle bu fikir ortaya çıktı.”

Yalım Eralp ile Dünya Dönüyor’da bu hafta: Suriye’de beklenmedik bir şekilde Esad gitti, yok oldu. Tabii herkes memnun, ancak herkes yine de “Ne olacak?” diye endişe ediyor. Sebebi şu: Dört farklı grup, dört farklı ideoloji var ve bunların hepsi farklı hedeflere yöneliyor… Türkiye’nin Suriye konusundaki rolü oldukça önemli olacak. Mültecilerin durumu ve Kuzey’deki Kürt gruplarının kalıp kalmayacağı, hatta otonom bir bölge olup olmayacağı gibi meseleler hâlâ belirsiz.

15 yaşından itibaren Suriye’deki protestolara katıldığı için 2011-2013 arasında toplam 7 kez tutuklandı. Ömer El Shogre, 2015’te Türkiye’deki annesinin zar zor topladığı 15 bin doları rüşvet olarak memurlara dağıtmasıyla “İnsan Mezhabası” Sednaya’dan sağ çıktı. Hapisten çıktıktan sonra bambaşka bir insana dönmüştü. El Shogre, ABD senatosu, BM’de Suriye’de gördüğü işkenceleri anlattı. Esad’ın devrilmesinden sonra çektiği videoda gözyaşları içinde devrime katkı sunanlara “yüz gül” sundu. Bu kelime, Ömer’in hapishanede işkencede ölen kuzenine de bir saygı duruşuydu.

Suriye’de Esad rejiminin devrilmesinin ardından Cumhurbaşkanı Erdoğan, İtalya Başbakanı Giorgia Meloni, Almanya Başbakanı Olaf Scholz, Avrupa Birliği Komisyonu Başkanı Ursula von der Leyen ile telefonda görüştü. Görüşmelerde Suriye'deki son durum, bölgesel ve küresel gelişmeler ele alındı. ABD Dışişleri Bakanı Blinken, Erdoğan ile görüşmek üzere Türkiye'ye gelecek.

Suriye’de yarım asrı deviren ve yarım milyondan fazla insanın canını heder eden bir devr-i istibdadın nihayet kendisinin devrildiği günlerde aklıma düşen, 1908’in o hatırası ve daha İlan-ı Hürriyetin coşku ve ümit dolu ilk günlerinde Bediüzzaman’ın yaptığı uyarılardı. Dileriz Suriye halkı 1908’de düştüğümüz o hataya düşmez. Dileriz oradaki olaylar çokça tecrübe olunan ‘kurtarıcılardan kurtulma’yı gerektiren bir noktaya evrilmez.