Çeviriler

Die Zeit Dış Haberler Editörü Michael Thumann yazdı: Putin, Erdoğan ve Trump, ülkeleri jeostratejik olarak rekabet etseler de birbirlerini destekleyen bir erkek dayanışması ortaya koydular. Telefonlaştıklarında veya görüştüklerinde protokol odadan çıkarılıyordu. Putin, Trump'ın görev süresi boyunca ABD'nin dünyada ve özellikle Ortadoğu'da bıraktığı boşlukları doldurdu. İkinci boşluk dolduran ise Erdoğan’dı. Erdoğan Batı’ya, AB'ye ve buralardaki sözde İslamofobi için ağzına geleni söylerken gerçek İslamofobik Trump'a asla laf etmiyordu. Putin, Erdoğan veya Orbán gibi yeni milliyetçiler şu an beklemede. Bunun için iki geçerli sebepleri var. Birincisi, oyunlarını kalıcı hale getirdiler. Kendilerini, kazanmayı düşündükleri uzun ve yıpratıcı bir savaşının içinde görüyorlar.

Çin Komünist Partisi (ÇKP ülkedeki gayrimenkul sektörünün borçlanma miktarlarına sınırlama getirdi ve beklendiği gibi Çin’in dev gayri menkul firması Evergrande duvara çarptı; bugün (3 Ocak) Evergrande’nin hisseleri Hong Kong borsasında işleme kapatıldı. Hükümet, firmayı kurtarmak için kılını kıpırdatmadı. Çünkü bu, ÇKP lideri Şi Cinping’in Çin özel sektörüne karşı başlattığı ‘mücadele’nin bir parçasıydı. Die Welt, Çin’in yeni özel sektör politikasını ele alan bir analiz yayımladı.

Popülist ve aşır sağ hareketler uzmanı Hollandalı siyaset bilimci Cass Mudde yazdı: Birçok kişi Bolsonaro ve Trump gibi illiberallere destekten değil protesto olarak oy verdi. Bu grup ne lider kültünün parçası ne de karizmatik bir lider tarafından kandırıldı. İşin doğrusu, yolsuz, istikrarsız, ilham vermeyen veya sadece zayıf ana akım parti ve siyasetçilere olan hayal kırıklıkları onları bu seçime itti. Bu parti ve siyasetçilerin iktidarı kendilerine hak görüşü buna yol açtı. Bu insanları geri kazanmanın yolu hafif illiberal olmak değil: istikrarlı, samimi ve ilham verici liberal demokratik siyaset.

“Eğer adaletsizlik karşısında taraf tutmuyorsanız, zalimin tarafını seçmişsiniz demektir. Eğer bir filin ayağını farenin kuyruğuna koyup tarafsız olduğunuzu söylerseniz, o fare sizin tarafsızlığınızı takdir etmeyecektir…" Ömrü boyunca adaletsizliğe karşı mücadele eden Desmond Tutu’yu New York Times’dan Jenny Gross anlatıyor.

“Sarsıntı, 1990'ların Rusya'sını en iyi anlatan kelimedir. Üstelik buna ülkenin süper güç statüsünü ve dünya nezdindeki saygınlığını yitirmenin beraberinde getirdiği üzüntü de eşlik ediyordu. Vladimir Putin'in dediği gibi, Sovyetler Birliği'nin özlemini çekmeyenlerin ‘kalbi yoktu’ (aynı konuşmasında, onu diriltmek isteyenlerin ‘beyninin olmadığını’ da eklemişti); Rus kamuoyu araştırmaları, uzun yıllardır bu iddianın gerçekliğini doğruluyor…” Sheila Fitzpatric, theconversation.com için yazdı.