HÜDA PAR Genel Başkanı Zekeriya Yapıcıoğlu’nun yeni anayasa tartışmaları kapsamında, anayasanın 4. maddesindeki “değiştirilmesi dahi teklif edilemez” ifadesinin kaldırılması için yaptığı çıkış tartışma yaratmıştı.
CHP lideri Özgür Özel dahil çok sayıda CHP’li isim, Yapıcıoğlu’nun anayasanın ilk 4 maddesine düşmanlık ettiğini öne sürmüştü.
Yapıcıoğlu, dün Meclis açılışı için düzenlenen resepsiyonda sözlerine açıklık getirdi.
Serbestiyet’in sorusunu yanıtlayan Yapıcoğlu şu ifadeleri kullandı:
“Kimsenin ‘Bayrağı, İstiklal Marşı’nı, başkenti değiştirelim’ dediği yok”
Anayasada değişiklikler olmuş. Ne zaman olmuş? 1924’te olmuş. 1928’de olmuş. 37’de olmuş. 45’te olmuş 1961’de olmuş. Kim yapmış? Dördünü doğrudan doğruya CHP’liler yapmış. Birini de CHP’nin ‘devrim’ dediği askeri darbeyi yapan kişiler yapmış. Şu anda bu maddelerin değiştirilmesi yönünde bir toplumsal talep var mı? Hayır. Şu anda bu maddelerin anayasal koruma altına alınmasına ihtiyaç var mı? Yine hayır. Biz çok basit bir şey söylüyoruz. ‘Bu maddeleri değiştirelim’ demiyoruz. Ben Ankara Hukuk mezunuyum. Anayasa hukuk dersini Prof. Ergün Özbudun hocadan aldım. Kendisi Türkiye’nin çok saygın anayasa hukukçularından birisi. Daha önce biliyorsunuz AK Parti yine bir taslak hazırladı. Bu taslakta Rahmetlik Erbudun hocanın imzası vardı. Eşi Serap Hanım şu anda parlamentoda, kendisi de anayasa hukukçusu. Onların da bu maddelerle ilgili görüşleri benim söylediğimin aynısı. Pek çok anayasa hukukçusu aynı şeyi söylüyor. Ben diyorum ki şu anda bu maddelerin değiştirilmesine kimse bir ihtiyaç duymuyor. Kimsenin ‘Bayrağımızı değiştirelim, İstiklal Marşı’nı değiştirelim, başkenti başka bir yere taşıyalım’ dediği yok. Ama biz diyoruz ki, ‘Bunların harfine dokunamazsınız’ dediğinizde bunlara bir kutsallık atfediyorusunuz. Bu kutsallık atfettiğiniz kelimeler eski. 1924 yılında bir anayasa yapılmış, sadece 21 yıl sonra anayasanın dili sadeleştirilmiş. Hem de bütün bir anayasa. Demek ki kelimeler bazen değişebiliyormuş.
“En büyük cumhuriyetçi benim”
Ama bunu tutup başka tarafları çekmek için, ‘İşte bunlar cumhuriyete karşı.’ Hayır. Ben diyorum ki en büyük cumhuriyetçi benim. Bugün mecliste bulunan partilerin tamamı oy birliğiyle saltanat geri gelsin dese biz HÜDA PAR olarak tek başımıza buna direneceğiz. Laiklik ilkesine biz bir şey demedik.
“‘Gelecek nesillerin iradesine ipotek koymayalım’ diyoruz”
Biz, ‘Gelecek nesillerin iradesine ipotek koyma hakkımız yoktur. Bizden elli sene sonra, altmış sene sonra, seksen sene sonra birileri çıkar, biz bunu şöyle değil de böyle formüle edelim diyebilir. Kanunlarımızın önüne şimdiden set çekme hakkımız yoktur’ diyoruz. Ama ısrarla bir taraflara çekiliyor. ‘Yok bunlar Cumhuriyet’in şu niteliğine karşı, yok bunlar aslında Cumhuriyet’in kendisine karşı.’ Hatta daha ileri götürüyor, ‘Bunlar İstiklal Marşı’na karşı. Yok bayrağa karşı.’ Bunlar külliyen yalan. Hiçbir zaman ağzımdan öyle bir şey çıkmadı. Diyoruz ki gelecek nesillerin iradesine ipotek koymayalım.
Gelecek nesillerin gelirlerine de ipotek koymayalım. Bakın biz bir şey daha söylüyoruz. Anayasada denk bütçe yapılması zorunlu olsun. Anayasal hüküm haline gelsin. Hükümetler bütçeleri denk yapsınlar. Niye? Gelecek nesillerin daha henüz kazanmadığı parayı şimdiden bizim harcayıp, borç olarak, faiz olarak bir yerlere ödemek zorunda kalmamız demektir. Nesillerin gelirlerine de bizim ipotek koymamız demektir. Biz gelecek nesillerin hem iradesine hem gelirlerine ipotek koymayalım. Söylediğimiz çok basit aslında ama CHP bir cambaza bak oyunu oynuyor.
“Görüşlerimizi dayatmıyoruz, tartışılmasını istiyoruz”
Şu anda CHP yan çizmeye başladı. Benim kanaatime göre. Özellikle 2011 seçimlerinden önce bütün partiler bu anayasanın darbe arasası olduğunu da mutlaka değiştirmesi gerektiğini söylediler. 21 defa değişiklik yapılmış İrili ufaklığa. Bakınız şu anda ne diyor Sayın Meclis Başkanı, Sayın Cumhurbaşkanı ne diyorlar? Diyorlar ki bu ‘Anayasaya sinmiş olan o darbeci ruhu, satır aralarına işlemiş olan o darbeci ruhu ayıklamamız lazım.’ Demek ki 21 değişiklik bu anayasayı darbe anayasası olmaktan çıkaramadı. Biz de aynı şeyi söylüyoruz. Bir şey daha söylüyoruz. Birileri diyor ki siz görüşünüzü söylemeyin, siz susun. Peki o zaman şöyle bir soru soralım. Ben bir parlamenterim. Anayasa yapma hakkı münhasıran, kanun çıkarma hakkı münhasıran parlamentoya aitim. Ben de parlamentonun bir üyesiyim. Ben aynı zamanda hukukçuyum. Her bir anayasa tabi olarak bir kanundur ama diğer kanunlardan ayrılan özelliği nedir? Dürüst normdur ve değiştirmesi biraz daha zordur. Kanun yapma hakkına sahip parlamentonun bir üyesi kanunun nasıl olması gerektiğini söyleyemeyecekse kim söyleyecek? Ben fikrimi söylüyorum. Biz görüşlerimizi kimseye empoze etmiyoruz. Kimseye dayatmıyoruz. Ama biz bu fikirlerin tartışılmasını istiyoruz.