30 Ekim 2016’da Diyarbakır Büyükşehir Belediyesi Eş Başkanı’yken tutuklanan ve o günden beri cezaevinde yatan Gültan Kışanak, 2009-2014 yılları arasında Barış ve Demokrasi Partisi’nin eş başkanlığını yürütmüştü.
Salgın tedbirleri nedeniyle kendisiyle bir yıl bir aydır açık görüş yapamadığını söyleyen kızı Evin Jiyan Kışanak, Bianet’e yazdığı yazıda “Tutuklu ve hükümlülerin, cezaevi personelinin ve tutuklu yakınlarının ne zaman ve nasıl aşılanacaklarına dair açıklanmış bir program da henüz yok” ifadelerini kullandı.
Salgın gerekçesiyle infaz yasasında yapılan değişikliklerin ‘siyasi suçluları’ kapsamamasını eleştiren Kışanak, yazısında Kürt sorununun 90’lardaki ve günümüzdeki durumunu da kıyasladı.
“90’lara güzelleme yapılınca içimde burukluk oluyor”
“Çok düşünüyorum çocukluğumdan bu yana ne değişti?” diyen Kışanak, yazısında şu ifadelere yer verdi:
“Geçen gün bir tanıdığım, adımın Jiyan olduğunu söyleyebilmemin bir kazanım olduğunu söyledi. Evet 90’larda çocuğunun adını Kürtçe koyduğu için işkence gören, hatta öldürülen insanlar vardı. Her 90’lara güzelleme yapılan ortamda, anda, içimde bir burukluk oluyor. 90’lar benim için yakınlarını işkence edilmiş halde görmek, kimileri için sevdiklerinin kaybedilmesi, evlerinin yakılması, sürgün edilmesiydi.
“Evet belki birçok şey biçim değiştirdi, hatta belki iyileşme bile sağlanabildi bir bakıma ama sürgün olma halimiz, ait hissetmeme, hissettirilmeme halimiz derinleştikçe derinleşti.
“Yüz bin kilometre yol gittim, anneme kavuşamadım”
“Şu beş senede yüz bin kilometreden fazla yol gittim annemi hapishanede ziyaret edebilmek için. Ama kavuşamadım. Dünyanın çevresi ekvatordan kırk bin kilometre, ben dünyayı iki dönmüş, üçüncüye ilerliyorum ama eşitliğe varamıyorum. Annem hep tünelin ucunda ışığı gördüğünü söyler. O ışığı arıyorum anne ben de inatla, sabırla…”
Evin Jiyan Kışanak’ın yazısının tamamını buradan okuyabilirsiniz.