Cem Tunçer

Artık Buket Aydın’dan kredi kartı kullanıcısı diye bahsediliyor; attığı herhangi bir tweet’e bile kullanıcılar kredi kartı görseli atmaktan çekinmiyor. Atılan kartların çoğunun aidatsız olması, ah, ne hazin. Fikrini, siyasi görüşünü, gazetecilik duruşunu, meslek etiğini onaylayın onaylamayın; bir kadına canlı yayında müstehcen bir suçlamaya varan süreci başlatanın, bir kahkaha olduğunu unutmayın.

Adalar’a dolmuşlar geldi. Mavi, az çiçekli ve yerden biraz da yüksek dolmuşlar bunlar. Örnek Mahallesi’ne giden mavi dolmuşlara benziyorlar – Adalılara, neredeyse Türkiyeli olduklarını hatırlatacak denli kötü bir tasarıma sahipler. Elektrikli olmaları da yeterince medeniyet vadetmiyor olmalı ki Adalılar bunu karşı çıkıyorlar. Adalılar, dolmuş protestoları sonucunda âdeta birer üçüncü dünya vatandaşı gibi, özür dileyerek söylüyorum, Türkiyeli gibi gözaltına da alındılar. Bir adanın yönetimini ele geçiren ve gittikçe otoriterleşen sosyal demokratlar kötü bir ada alegorisi değil: Game of Thrones’ta da vardı, izledik.

Henüz fark ettim, gerçekten. Macklemore’un videosuna kadar İsrail destekçisi sandığım birçok arkadaşımın Gazze’yi desteklediğini, fakat paylaşımlarında dile getirmeleri için gereken o mükemmel estetiği bulamadıklarını, henüz fark ettim. Teşekkürler, Macklemore.

995 km, kabaca, bir tetikçinin hikâyesi; biraz daha açarsak, evvela ülkenin bir dönemine ‘ayna tutma’ aracı olarak Müslüman bir tetikçiyi merkez alan bir ‘yurdum panoraması’. Beyni yıkanmış Müslüman bir tetikçi. Karmaşık bir karakter değil; açmazları yok, çıkmazları belirsiz. Kitaptaki varlık sebebi, kitabın sayfaları arasında bir tutkal görevi görmek neredeyse. Haliyle, Murathan Mungan’ın bakışını, en basitinden oryantalist görmek dahi mümkün değil; çünkü bu türden bakış, ontolojik-epistemolojik bir ikiliğin olduğu varsayımına dayanır. Mungan buna bir set çekmişe benziyor: Müslüman ana karakteri hiç var etmeyerek.