Çeviriler

Yolumuz Hatay’ın güney ucundaki Akdeniz kıyı şeridi boyunca kıvrılırken, ufukta tepecikler gibi görünen şeylerin ana hatları seçilmeye başlıyor. Yaklaştıkça bunların devasa moloz dağları olduğu anlaşılıyor. Altı ay sonra koca moloz dağları, asbest ve ağır metallerden oluşan kimyasallar bölge atmosferine karışarak bölgeyi mahvediyor ve zaten yıkıcı kayıplardan muzdarip toplulukların sağlığını tehlikeye atıyor. Birleşmiş Milletler tarafından yapılan ilk tahminlere göre depremler yaklaşık 210 milyon ton moloz üretti. Hatay Belediye Başkanı Lütfü Savaş ise, ‘depremlerden hemen sonraki günlerde seçildiğini söylediği’ çöplük alanlarının yerleri için AFAD’ı suçluyor. Avukat Ecevit Alkan: "Yetkililer şirketlerin işini kolaylaştırmak için yollara yakın yerleşim yerlerini seçtiler. Görüyorsunuz, şurada bir okul var, ve şu anda kullanılıyor. Molozların içinde aklınıza gelebilecek her şey var: Petrol, tıbbi atıklar, ceset parçaları, ölü hayvanlar.”

Amerikan muhafazakârlığı alanında çalışan tarihçi Joshua Tait yazdı: "Amerika'nın en kötü şöhretli modern aşırılıkçı hareketi Charlottesville'den sonra çöktü! Ancak acaba fikirleri ana akım haline gelmeyi başardı mı?"

The Economist: “Kürtler kendi içlerinde mücadele ederken, Bağdat, Irak Kürdistan Bölgesel Yönetimi’nde kontrolü yenı̇den ele geçı̇rmeye başladı. Kürt parlamentosunun son oturumu televizyonda yayınlanan bir arbede ile sona erdi. Barzani ve Talabani aileleri arasındaki rekabet Kürtleri böldü. İki ailenin bakanları Bağdat'taki kabinede sık sık birbirlerine karşı oy kullanıyor. Talabaniler Bağdat'la işbirliği yapıyor. Bağdat'taki Irak hükümeti, Kürtlerin 1991'de Irak'ın eski diktatörü Saddam Hüseyin'e karşı ayaklanmasının ardından kaybettiği gücü geri almak için bu rekabetten çok iyi faydalanıyor. İşe para kaynaklarını keserek başladılar. Erbil'deki bir analist ‘Irak'ın bir başka vilayeti olacağız’ diyor.”

New York Times yazarı David Brooks yazdı: “Biz Trump karşıtları iyi adamlar oluyoruz. İlerlemenin ve aydınlanmanın güçleri olan ‘iyi adamlar’. Trumpçılar ise gerici yobazlar ve otoriterleri temsil ediyorlar. Bu argümana kısmen katılıyorum diyebilirim, fakat argüman aynı zamanda elitlerin kendi kendini tatmin etmesi sağlayan bir anlatı. 2020'de Biden yalnızca 500 kadar ilçede seçimleri kazandı, fakat bu 500 ilçe Amerikan ekonomisinin yüzde 71'ini oluşturuyor. Trump ise 2.500'den fazla ilçede kazanmıştı fakat bu ilçeler toplam ekonominin yalnızca yüzde 29'unu oluşturuyordu. Daha az eğitimli sınıflardaki insanların neden ekonomik, siyasi, kültürel ve ahlaki saldırı altında oldukları sonucuna vardıklarını ve neden eğitimli sınıfa karşı en iyi savaşçıları olarak Trump'ın etrafında toplandıklarını anlamak zor değil. Trump, işçiler için en tehditkâr görünen insan setinin girişimciler değil, uzmanlaşmış sınıf olduğunu çok iyi anladı. Yani biz. Sosyolog E. Digby Baltzell'in on yıllar önce yazdığı gibi, "Tarih, kast ayrıcalıklarını önderliğe tercih eden sınıfların mezarlığıdır." Bizim sınıfımızın şu anda flört ettiği kader tam olarak budur.”

Şu anda bu metni, sahip olduğum en güzel ve en güvenilir Amerikan yapımı Apple dizüstü bilgisayarda yazıyorum ve bu neredeyse on yıllık bir bilgisayar. Bu yazı Daily Mail'in merkezine ışınlanmadan önce, Elon’un sahibi olduğu yüzlerce alçak yörünge uydusundan birine yükselecek ve elbette İngiliz sistemini kullanmıyor olmak bana acı veriyor. Bugün ABD, Avrupa'yı peşinden sürüklüyor. ABD'nin şu anda Euro bölgesinden neredeyse yüzde 50 daha büyük. Üstelik yaklaşık 100 milyon daha az insanla! Brexit'i bu kadar sert bir şekilde desteklememin ana nedenlerinden biri, Britanya'nın bu yorgun ve başarısız Avrupa ekonomik modelinden, kötü düşünülmüş düzenlemelerden ve büyük ücret dışı maliyetlerden kaçması gerektiğine inanmamdı. Bu kafes dövüşçülerini milyarlara ulaştıran çılgın macera ruhuna gerçekten hayran olduğumuzu ve takdir ettiğimizi göstermeliyiz! Bu Amerikan devlerini yaratan özgünlük ve enerjiyi bu ülkede serbest bırakmalıyız.