1990’ların başında, sonunda, yolu Moskova’ya düşen yabancı işadamları için Lenin’in mozolesi kadar ünlü bir mekandı “Night Flight.” “Moskova’ya gidiyorum, bir tek yer öner” diyen potansiyel “gece uçuşu” heveslilerine tereddütsüz tavsiye edilen yerdi. Sonraki yıllarda pek çok benzer mekan açılsa da, “ilk” olarak her zaman farklı bir yeri vardı.
Moskova’da, her daim metrekareye en fazla ‘manken kadar güzel’ profesyonel aşk satıcı kadının ve özellikle fuar zamanlarında metrekareye en fazla Türk işadamının düştüğü gece kulübüydü.
1991’den beri aynı adreste kesintisiz hizmet veren, son yıllarda çok daha iyi mekanlar açıldığı için gölgede kalsa da, her daim ‘efsane’ kontenjanından muamele gören “Night Flight” sonunda pes etti.
“Zamanın ruhuna” uyamadığı için değil, koronavirüs günlerinin eğlence katili ‘sosyal mesafe’ kuralı artık yaşama şansı vermediği için kapandı Night Flight.
Bu ‘acı haberi’ işletme sahipleri Tverskaya Caddesi’ndeki ünlü mekanın giriş kapısına İngilizce ve Rusça olarak astıkları yazıyla duyurdu.
Mevcut şartlarda işletmeyi kapatmak zorunda kaldıklarını, ileride ne olacağını bilmediklerini söyleyerek, yani her şeye rağmen kapıyı bir parmak aralık bırakarak veda ettiler. Böylece yıllarca “Do It Tonight” (Bu Gece Yap) sloganı ile, özellikle paralı yabancılara Moskova’nın göbeğinde sekse, eğlenceye davetiye çıkaran, her daim parfüm, içki, ter kokusunun birbirine karıştığı, yine de restoranında yemek kalitesini de belli bir seviyede tutmayı başararak hizmet sektöründe kendine farklı-ayrıcalıklı bir yer edinen “Night Flight”, anıların tozlu raflarına kalktı.
“Night Flight” SSCB’nin dağılmasından birkaç ay önce, ünlü Tverskaya Caddesi’ndeki devlet işletmesi “Sever” dondurmacısının yerinde açılmıştı.
İsveçli bir işadamı ile Rus ortağının projesiydi. Sonny Lundkvist adlı İsveçli, iş yapmak için Moskova’ya akın eden yabancı işadamlarının birkaç Sovyet kalıntısı mekan dışında eğleneceği, yemek yiyeceği, karşı cinsle ‘medeni ortamda’ tanışacağı bir yerin acil ihtiyaç olduğunu anlamış ve hemen vaziyetten vazife çıkarmıştı.
O günün şartlarında, Rus ortak Yuri Giverts’in ilişkileri sayesinde izinler alınmış, sokak mafyasının şerrinden korunmak için devlette kolu uzun, sağlam bir ‘koruma şirketi’ ayarlanmıştı. Para bozdurmak o günlerde büyük mesele olduğu için, barda içkiler her türlü dövizle alınabiliyordu: Dolar, yen, peso…
Moskova’da o günlerde tek ‘mucize’ işletme yeni açılan Mc Donald’s idi. Normal bir mekan açabilmek için piyasada masa-sandalye bulmak bile meseleydi. “Night Flight”ın içkilerinden koltuklarına kürdanına kadar, tüm malzemeler İsveç’ten getirilmişti.
25 Ekim 1991’de açılan mekan, kısa sürede Moskova’da expat’ların ve yolu başkente düşenlerin ikinci değil, handiyse ‘birinci adresi’ olacaktı. Moskova’nın en güzel kızları buradaydı, en bulunmaz içkiler, en güzel yemekler buradaydı.
Kısa sürede, kapıdan girildikten sonra mafya korkusu, silah sesi, polis baskını olmadan herkesin ‘parası kadar’ konuşup eğlendiği, gecenin sonunda anlaştığı karşı cins mensubunu koluna takıp kapıdaki pahalı ama ‘güvenli taksiler’ ile otellere ya da evlerine götürdükleri bir ‘yeryüzü cenneti’ olmuştu “Night Flight”. İşletme sahipleri, mekandaki kızların yüzde 99’unun “profesyonel” olduğunu kabul ediyor, “Biz komisyon almıyoruz, mekanda halvet olmuyorlar, bizim işimiz legal, istenen istediği gibi eğlenir” diyorlardı.
Moskova’da müşterilerin kapıda sıkı “face control”den geçirildiği ilk mekandı “Night Flight”. Muammer Kaddafi’nin oğlu içeride eğlenirken içeri girmek isteyen iki korumasının sokulmadığı ve dayak yediği türden skandallar az değildi.
Erkekler girişte ücret öderken, “seçme kızlar” mekanın mütemmim cüzü olarak ağırlanıyordu. Bir seferinde konser için Moskova’da olan Bryan Adams’tan giriş ücreti istenince menajeri olay çıkarmış, ancak şarkıcı “kural kuraldır” diyerek ödemeyi kabul etmişti.
O günleri hatırlayan kurucu Rus ortak Yuri Giverts, “Biz mekanı açtığımızda Moskova’da hiç bir şey yoktu; kelimenin gerçek anlamıyla. Biz mekanı hazırlarken ağustos 1991’de vitrinin önünden darbeci tanklar (Ağustos 1991, Gorbaçov’a karşı darbe girişimi) geçiyordu. Darbe 22 Ağustos’ta başarısızlıkla bitti, biz 25 Ağustos’ta mekanı açtık. Tarihin tanığı olduk. O tarihte tüm personelin İngilizce bilmesinin şart olduğu tek mekandık. Açılış gecesi Tverskaya’da Moskova Belediyesi’nin önüne kadar kuyruk vardı. Limonu bile Stockmann mağazasından dövizle almıştık. Moskova’ya ilk business lunch geleneğini de 10 dolara biz getirdik” diyor.
“Night Flight”ta en çok işitilen dillerden biri Türkçeydi. İşletmeciler de, Türk işadamlarını “en iyi müşteriler” listesini başına yazıyordu.
“Night Flight” 29 yıllık tarihinde darbe girişimleri, ekonomik krizler yaşadı ve hepsini atlattı. Çünkü her zaman felekten bir gece çalmak için paranın hesabını yapmayan müşteri potansiyeli vardı.
Ancak iş para-pul değil de “can derdi”ne dönünce ve karantina tedbirleri eğlence sektörünü ‘sosyal mesafe’ silahıyla vurunca, “Night Flight” virüse yenildi. Moskova’ya yolu düşen pek çok yabancının “kişisel tarihi”nde özel bir yeri olan mekan, ışıkları söndürdü, perdeyi indirdi. Belki ‘şimdilik’. Kim bilir?