Son iki hafta içinde bir maliye ve bir içişleri bakanı ile bir başbakan daha yutan kriz sarmalı, basının siyasi iktidarı eleştirme özgürlüğü ile espri yeteneği birleşince, dünya siyasi hiciv literatürüne eşsiz bir metafor hediye etti: maruldan daha kısa ömürlü siyasi iktidar.
The Economist, 11 Ekim’de imzasız bir haber yayımladı. Bu haberde, Liz Truss’ın başbakanlığının ancak bir marulun raf ömrü kadar uzun olacağı öngörüsünde bulundu. Yazıda, takma adı Demir Leydi olan Margaret Thatcher’a özendiğini gururla açıklayan Truss’a bir marul türünden esinlenerek “Iceberg Leydi” takma adı verildi: “Liz Truss şimdiden tarihi bir şahsiyet. Görevde ne kadar uzun süre kalsa da, İngiliz siyasi tarihinde iktidarı en kısa sürede elinde tutan başbakan olarak hatırlanacak. Bayan Truss, 6 Eylül’de Downing Street’e (başbakanlık konutu) girdi. 23 Eylül’de karşılığı olmayan vergi indirimleri ve enerji fiyatı garantileri paketiyle kendi hükümetini havaya uçurdu. Kraliçenin ölümünden sonraki on günlük yası düşünce Truss’ın elinde yedi günlük bir iktidar kalıyor. Bu da bir marulun raf ömrüne karşılık geliyor.”
The Economist’in bu yazısında Liz Truss’ın açıkladığı vergi paketiyle siyasi kariyerini nasıl bitirdiğini güçlü bir şekilde anlatmak için kullandığı marul metaforu bir anda siyasi yorumcular tarafından benimsendi. Tabloid gazetesi Daily Star’ın genel yayın yönetmeni Jon Clark de bu kişiler arasındaydı. Gazete hemen en yakın süpermarketten bir iceberg marulu satın aldı ve internet sitesinde Lizzy Marul adını verdiği marulu, Başbakan Liz Truss’ın portresinin karşısına yerleştirerek, okuyucularına hangisinin daha uzun ömürlü olacağını canlı yayında izleme şansı verdi.
Gazetenin Genel Yayın Yönetmen Yardımcısı Jon Livesey Guardian’a yaptığı açıklamada, “Her haber toplantısında, bu durumla nasıl eğleneceğimizi düşünmeye çalışıyoruz. Bizim pozisyonumuz bu. İşimizi böyle görüyoruz. Siyasi konularda, Muhafazakâr Parti ya da İşçi Partisi karşıtı değiliz, sadece aptallık karşıtıyız. İktidardaki insanlar alay etmeyi hak eder tarzda hareket ediyorsa, üzerine çullanırız. Bu örnekte de her şey açık hedefti” derken iktidarı Liz Truss’tan alıp, Lizzy Marul’a verdikleri esprisini yaptı.
İmzasız çıkan haberle marul efsanesini yaratan gazetecinin de The Economist Genel Yayın Yönetmeni Andrew Palmer olduğu ortaya çıktı. Palmer, yazdığı binlerce haber sonrasında “siyasi kariyerinin zirvesine marul benzetmesi ile çıkmasını tuhaf bulduğunu” saklamıyor.