Ünlü tarihçi Francois Georgeon'un "Sultan Abdülhamid"(İletişim Yayınları, İstanbul, 2012) kitabına göre; Osmanlı Sultanı, Kürtlerle Ermeniler arasında bir tercih yapmak ihtiyacı hissetmiş ve Kürtleri seçmişti: "Abdülhamid, Hamidiye alaylarını kurarak, Doğu Anadolu'nun denetimi sorununda Ermenilere karşı Kürtleri tuttuğunu açıkça göstermiştir. Bunun tam tersinin geçerli olacağı, İstanbul'un Kürtlere karşı Ermenilerin üzerine oynayacağı da düşünülebilirdi; herşeyin ötesinde Kürtler, 19.yüzyıl boyunca biri bitmeden diğeri başlayan isyanlarıyla imparatorluk için Doğu Anadolu'nun Ermeni köylülerinden çok daha büyük bir tehlike oluşturmuşlardı. Ama Abdülhamid hilafet siyasetini hayata geçirmekle, imparatorluktan geride kalanları, özellikle de Anadolu'nun Arap vilayetlerini elde tutabilmek için İslam'ı bir ittihat(birleşme) ilkesi haline getirmekle meşguldür. Zaten mantıki olarak Anadolu'nun doğu vilayetlerine 'Kürdistan' denmesi gerektiğini, çünkü orada yaşayan Kürtlerin Ermenilerden daha kalabalık olduğunu söyler." (s.373)
Mikro milliyetçiliğe karşı islam
Erbakan Vakfı İstanbul Gençlik Kolları, dün, Beyoğlu'nda, Abdülhamid'e gönderme yapan afişler astılar ve "Mikro milliyetçiliğe karşı İttihad-ı İslam" başlıklı küçük bir broşür dağıttılar.
'Mikro milliyetçiliğe karşı İslam birliği' fikri, zaman zaman dillendirilen bir fikir. AK Parti iktidarı döneminde, özellikle Kürt meselesinin çözümüne ilişkin tartışmalarda, bu düşünce zaman zaman gündeme gelmiştir.
Ancak, şunu da görmekte yarar var: Ne Abdülhamid döneminin İslamcılığı, ne de Cumhuriyet döneminin "milli birlik, beraberlik" çağrıları; Kürt meselesinin çözümünü sağlamadı. Bu dönemlerde, (sayısı belirsiz) Kürt isyanları yaşandı.
Şimdi de, geçmiş dönemlerdeki çatışmaları aşan, çok ağır bir tabloyla karşı karşıyayız.
Tehlikeli tırmanışa rağmen…