Davutoğlu’nun tasfiyesiyle sonuçlanan kriz konusunda AK Partililer arasında sıkıntılı bir hava oluştuğunu söyleyebiliriz. Partide görev almış, seçim kampanyalarında yoğun olarak çalışmış insanlarla konuşuyorum. Endişeler taşıyorlar. Resmi açıklamalara, sosyal medyadaki “merkezci” yorumlara yansıyan, “Birlik, beraberlik” ifadelerinin gerçek durumu çok da anlatmadığını, görebiliyoruz.
“Eğer damadını Başbakan yaparsa benim açımdan biter” diye söze başlayan AK Partili sıkıntılı bir şekilde bana bakıyor: “Olmaz değil mi Oral bey?” diye soruyor. AK Parti çevrelerinde, sorular artıyor. Abdüllatif Şener giderken, böyle bir hava yoktu. Abdullah Gül kenara çekildiğinde de… Bülent Arınç'ın kopuşu da pek böyle bir psikoloji yaratmamıştı.
AK Parti’nin başarılarının ivmesini; özgürlük arayışı, alt sınıfların hayat şartlarının düzeltilmesi, otoriter devletçi merkezle ve merkez medyayla mücadele, değişimcilik gibi dinamikler oluşturuyor. Davutoğlu, başarılı bir duruş sergiliyordu. Tayyip Erdoğan'la ters düştüğü konulara bakıldığında, Davutoğlu daha değişimci ve yerleşik devletçi klişelere daha mesafeli bir siyasetçi izlenimi veriyordu.