E n dramatik “dokunulmazlık uygulaması”, 1994'te yaşandı. Leyla Zana, Orhan Doğan, Hatip Dicle, Ahmet Türk, Sırrı Sakık, Selim Sadak ve Mahmut Alınak'ın dokunulmazlıkları kaldırıldı. Bu isimler uzun yıllar, bazıları 10 yıl, hapislerde kaldılar…
Çoğu siyasete döndü. Bazıları milletvekili, belediye başkanı olarak görev alıyorlar. Bu isimlerin büyük bir kısmı, “ılımlı ve çözümden yana” kimlikleriyle öne çıkıyor.
Dokunulmazlık, “CHP ile AK Parti arasında bir tartışma” görüntüsünde ilerlese de, sonunda iş gelip Kürt meselesine dayanıyor. Diyarbakır’da, sivil toplum örgütleri, dün, ortak bir açıklama ile, bu konudaki endişelerini dile getirdiler.
Geçmişteki dokunulmazlık olayını hatırlatarak, bunun “şiddeti azdırma” dışında bir sonuç vermediğini vurguladılar.
Cumhurbaşkanı Erdoğan ise “dokunacağız” demeyi sürdürüyor: “Bu imkanı terör örgütünü desteklemek için kullanırsanız, eninde sonunda dukunulursunuz.
Bunlar karşısında sabretme dönemini geride bıraktık.
Dokunulmazlık meselesi bunun ilk adımı olacak. Velev ki kendi içinden çıkmış olsun. Milletimiz bu mankurtları daha fazla taşımak zorunda değildir.”
Hükümetin önerdiği formül: Haklarında fezleke olan bütün vekillerin dokunulmazlığının kaldırılması. CHP ise “kürsü dokunulmazlığı” dışında tüm milletvekillerine “dokunulmasını” istiyor.
Kafaları karışık. Yalnızca HDP’lilere yönelik bir formül yerine, “haklarında soruşturma olan tüm vekillere dokunulması”, daha makul bir adım olabilir…
HDP hatalı ama..