Türkiye'nin 15 Temmuz kanlı darbe girişiminden kısa süre sonra başlattığı Fırat Kalkanı Operasyonu, aslında bir uluslararası mutabakat ile gerçekleşti.
Hatırlatalım:
Operasyon, dönemin ABD Başkan Yardımcısı Joe Biden'ın Türkiye'ye gerçekleştirdiği mahcup gezinin ilk günü başladı. Bu açıkça ABD yönetimine karşı bir meydan okumaydı.
Türkiye'de gerçekleşen seçilmiş meşru yönetimi hedef alan, Türkiye'nin Cumhurbaşkanı'nın hayatına kasteden bu kanlı darbeye karşı ABD'nin kabul edilemez tutumuna karşı Ankara bir hamle gerçekleştirdi. ABD'nin itiraz şıkkı yoktu.
Rusya da Türkiye'nin kendi sınır güvenliğini garanti altına almayı hedefleyen bu operasyona itiraz etmedi. Esad sonrası Suriye'de Türkiye ve İran'ın rol oynaması gerektiğine inanan Moskova, Türkiye'nin etki alanını netleştirmesine karşı çıkmadı.
Malum, Türkiye'nin güney komşusu Suriye iç savaşının ortalarından itibaren Esad rejimi değil. Bu bölgede alan hâkimiyeti mücadelesi ile sınırları sürekli değişen bir YPG, DEAŞ, ÖSO hattı oluştu.
El-Bab operasyonu bugüne kadar uluslararası bir destek ile DEAŞ'ı ciddi bir darbe vurdu.
Bu hafta yaşanan bir gelişme ise bir dönüm noktası oluşturabilir.
Fırat Kalkanı başladığı günden beri ilk defa Türkiye'nin desteklediği unsurlar DEAŞ dışında bir hedef ile karşı karşıya geldi.
O hedef Esad askerleriydi.
Rejim güçlerinin el-Bab'ın güneyinde, Tedef kasabasını ele geçirmesi ile Türkiye ile Esad rejimi 'de facto' olarak tekrar komşu oldu.
Kasabanın Esad'ın eline geçmesi ile el-Bab'ın güneyinden, ÖSO kontrolü altındaki kuzeyine bir mülteci akışı var. Bölgedeki siviller hayatlarını kurtarmak için kaçıyor. Esad'a bağlı birliklerin sivillere karşı ne kadar vahşi olabildiğini tahmin etmek güç değil.
Esad rejimi İran ile Rusya arasındaki adı konulmamış gerilimde kendine alan açmaya çalışıyor.
Türkiye'nin buna cevabı ise başka bir cepheden geliyor.
Kürdistan lideri Barzani'nin Ankara gezisini biraz da buradan okumak gerekiyor…