Bahçeli önemli bir sürecin başlatıcısı oldu. Meclis’te grubu olan partilerin tamamının “evet” dediği yeni bir açılım dönemine girdik. Bu dönemin önemli figürü, MHP lideri Bahçeli. “Kürt kardeşim” diyor, “Gelin çorbamızı birlikte pişirelim, kahvemizi beraber içelim” diyor.
Kürt sözünün bile yeniden yadırganır hale geldiğini düşündüğümüz bir ortamda, Bahçeli ortaya çıktı ve ezberleri bozarak yeni bir siyasi iklimin öncüsü oldu. Kürt tarafı böyle bir çağrıya hazırdı. Bölgeden güçlü destek geldi. “Öcalan’ı dinlemezler” teorileri, boş çıktı.
Umut havası doğunca, bunun zıddı da kaçınılmaz olarak ortaya çıktı. Yeni duruma alışmakta zorlananları da anlayışla karşılayabiliriz. DEM adına ilişkileri yürüten ekibin ikinci İmralı ziyareti sonrası, beklenen açıklama gelmedi. Öcalan, beklenen açıklamayı yapmadı. İmralı heyetinin adada onunla geçirdiği 4 saat konusunda, değişik yorumlar ortalığı kapladı.
Tahminlere göre, bu 4 saat, Öcalan’la devlet arasında, Öcalan’la Kandil arasında, Öcalan’la Avrupa arasında çözüm arayışlarına işaret ediyor. Genel bir af mı, ana dilde Kürtçe eğitim mi, yerel yönetimlerin siyasi baskıdan kurtarılması mı?
İktidar tarafı, “kayıtsız şartsız” dedikçe, Kürt tarafının kafası karışıyor. Ki onlar silahların bırakılmasını çoktan beridir istiyor. Bu nedenle çatışmanın bittiğinin ilan edilmesi onların da önde gelen beklentilerinden. Hatta en çok onların beklentisi. Bu adımların atılması için Bahçeli’nin devreye girmesi gerekebilir.
PKK’nın silahı bırakması, çözüm açısından bir başlangıç noktası olabilir. Demokratikleşme, bu ülkenin bütün insanlarının beklentisi. İyimserliği koruyabiliriz. Büyük çoğunluğun açılımı desteklediği gerçeğini unutmayalım. Karşı tarafı inciten bir dil kullanmaktan uzak duralım. Geçmişte yaşadığımız çatışmanın, kavganın ne kadar zarar verici ve anlamsız olduğunu şimdi herhalde daha iyi anlama noktasındayız. En azından bu noktada olabilmemiz gerekiyor.
“Birlik bizi güçlendirir, dayanışmak ise bizi birbirimize yapıştırır.”