ALTMIŞ YAŞ
yalnızlığımın son altmış yılı…
bana bahşedilmiş zaman,
bana indirilmiş kitap!
içine karıştığım ağaç,
içine karıştığım rüzgâr,
içinde kaybolduğum rüya…
Kuzguncuk’ta kıyıda
bir başka yalnızla yanyana,
kırık bir bankta,
kısabildikleri kadar
kısarak seslerini – yan yana
boşalıyor bozbulanık derelerimiz
bizim gibi yaşlanmayan,
bizim gibi içlenmeyen,
bizim gibi sızlanmayan Boğaz’a.
22 Eylül 2009
‘Eylül Çıkmadan’ Kitabı
GEÇ ÖLMEK
genç ölen şairlerin hakkı var üzerimde,
utanıyorum onlardan,
düşününce bazen,
yaşımın altmışı bulduğunu
ve sözü uzattıkça uzattığımı böyle.
utanıyorum, ama ne yapabilirim,
ıvır zıvır da olsa, bir şeyler yazmadan,
başka nasıl kanıtlayabilir ki, bir şair,
erken ölenlerin açtıkları vadide
çağıldayıp durduğunu, sonsuzluğun?
22 Eylül 2009
‘Eylül Çıkmadan’ Kitabı
