Armin Şahin

Cumhuriyet mahallesinden bir kadın “Bunlar Kürt olamaz, bunlar insan olamaz. Kaç kez söyledik, evlerimizin önüne hendek kazıp bomba koymayın diye, fakat dinletemedik. Hepsi suçlu onlara; hep beddua ediyorum” diye haykırıyor.

Van’a, Hakkari’ye ve diğer illere yerleşen Yüksekovalılar “bizleri bu duruma sokanlardan hesap soracağız” diyor. Birçok Yüksekovalı döndüğünde karşılaşacağı manzaradan dolayı “cadde ve sokaklara barikat kurup hendek kazanları affetmemek” niyetinde.

Kendilerini PKK’nın temsilcileri gösterip halktan vergi adı altında milyonlarca lira alarak büyük şehirlere yatırım yapanlar, şimdilerde ortalıklarda görünmüyor. Kendisini Murat Karayılan’ın temsilcisi ilân eden Murat Erdoğan, il genel meclis üyesi Mürsel Özdil, İsmail Sarı, ilçe kent meclisi başkanı Şerafettin Dede, kudretli İzzet Metin – hani, neredeler?

Geçmişte insanlar zar zor ev sahibi olabilmiş. Şimdi PKK evlerinin altını oymuş, bomba ile tuzaklamış; sonra da “biz sizin için mücadele ediyoruz” diyorlar. Yüzlerce kilogram bomba koydukları evlerden kaçıp gitmek isteyenleri “çıkmayın; giderseniz evinizi yakarız, yıkarız, bir daha gelemezsiniz” diye tehdit ediyorlar.

Bu sokaklarda gezen çocuklar PKK’nın buradaki kirli siyasetinin bir sonucu aslında. Önce bu çocuklar daha sekiz yaşında iken ellerine taş verdiler. Bu çocuklar on beş yaşına geldiğinde ellerine molotof kokteyli verdiler. Şimdi bu çocuklar artık büyüdü ve ellerine silah verdiniz. Beyler; bu çocukları sizler bir canavara dönüştürdünüz ve artık sizleri de, anne babalarını da dinlemiyorlar.

Cizre, Nusaybin, Silopi, Derik ve Sur içinde yapılanları PKK istiyor. İstiyor ki devlet maddi, manevi zarar versin ve halk ayrışma yaşasın. Örgüt bu argümanları kullanıyor. Devlet, İran hükümetinin yaptığı gibi zarar ziyanı acilen tazmin etmeli ve halkın yalnız olmadığı duygusunu yaşatmalıdır.

Bölge insanı 6-7 Ekim ayaklanmasına rağmen örgüte ve HDP’ye sempatisini yitirmemişti. Fakat mahallelerde hendekler kazılmaya, yollarda barikatlar kurulmaya ve sokaklar kapatılmaya başlandıktan sonra, bölge halkı savaşı ve doğuracağı sonuçları anlamaya başladı. Örgüte ve HDP’ye karşı olan güven azalmış durumda.

Dünya Rojava’ya destek olurken iktidar ve ana muhalefet neden durumu anlamada zorluk çekiyor? Başbakanlığın onca danışmanı ve stratejisti varken, Rojava’daki gelişmeler neden doğru değerlendirilemiyor?