Manşet

31 Mart yerel seçimlerinde CHP Fatih Belediye Başkan Adayı olarak yaptığı kampanyayla dikkat çeken ve seçimden sonra yeniden İBB Genel Sekreter Yardımcılığı’na geri dönen Mahir Polat: "Ağır travmatik modernite deneyimi kutuplara savrulmaya yol açtı. Artık Fatih-Harbiye dualizminden vazgeçip toplumun karma bir yapı olduğunu, insanın kendisinin de aslında tek boyutlu olmadığını, bambaşka yanları olduğunu anlamak gerek. Fatih seçimlerinde bunların hepsinin aşıldığı bir deneyim yaşadık."

Yıldıray Oğur’un “Denizli Hadisesi” (Serbestiyet, 20 Nisan) yazısındaki karşılaştırmayı genişletmek ve akademik bir çerçeveye oturtmak için yazıyorum. Evet, hepsi birbirine benzer aslında. Üstelik tek bir açıdan değil; birçok bakımdan. Bu noktada hemen uyarayım: Milliyetçi başkadır, tarihçi başka (veya: bilim ve meslek ahlâkı açısından başka olmak zorundadır). Çağdaş tarihçilik açısından, bütün devletler kan ve şiddet içinde doğar. Leyleğin getirdiği “temiz ve masum devlet” diye bir şey yoktur. Bütün kurtuluş ve bağımsızlık örgütleri hem (kendileri açısından) aynı derecede iyi, hem (“ötekiler” açısından) aynı derecede kötü sayılır.

Kader ve kısmet deyince ikisi birbirinin devamı gibi kullanılan iki kelime. Kader deterministik bir olay. Kader diye bir şey varsa zaten kısmet yoktur. Çünkü her şey kaderin belirlediği şekildedir. Öte yandan kısmet varsa kader her an değişebilir demektir. Kader ve kısmeti birlikte kullanma nedenimiz her şeyi garantilemek için sanki. Kendi kontrolümüzde olan şeylere kısmet, kontrolümüz dışında olan durumlara kader diyoruz.

Bitlis Tatvan’da bir köy okulunda öğretmenlik yapan Ayşegül Avcı, okuldaki 23 Nisan töreninden bir videoyu, “Yeni atanmışım, köyün tamamı terör örgütü yanlısı. Velilerimin hepsi sosyal medyada Selahattin Demirtaş’ın fotoğrafını paylaşıyor. Ben Atatürk baskılı tişörtlerle 23 Nisan’da zeybek oynadım. Bu benim zaferimdir. Kendimle ve çocuklarımla gurur duyuyorum” mesajıyla paylaştı. Avcı’ya soruşturma başlatıldı.

Tuzla Tersanesi’nden Gazze’ye yola çıkmaya hazırlanan İHH’nın öncülüğündeki Özgürlük Filosu, gemilerden ikisinin bayrak ülkesi olan 2 milyon nüfuslu Batı Afrika ülkesi Gine-Bissau'nun son anda gemilerden bayrağını çekmesi nedeniyle henüz yola çıkamadı. Diğer iki geminin bayrak ülkesi ise Okyanusya’daki 18 bin nüfuslu ada ülkesi Palau. Palau, 7 Ekim sonrası BM’deki oylamalarda İsrail’e destek veren sınırlı sayıdaki ülkeden biri. Palau’nun bağımsızlığını ilk tanıyan ülkelerden olan İsrail, küçük ada ülkesine ekonomik ve diplomatik destek veriyor.