Futbolda kapitalizmin ha deyince ortadan kaldıramayacağı bir şeyler var
Sporun bir endüstriye çevrilmesi, oyuncuları robota dönüştürmeyi hedefleyen sıkı disiplinli ve teknokratik bir oyuna yol açtığı için, bozulan, profesyonel futbol ruhu oluyor. Galeano’nun belirttiği gibi, bu yaklaşım futbolun “tüm eğlencesine engel oluyor”; maksimum üretkenlik ve kârı artırmak adına “neşeyi yok ediyor, fanteziyi öldürüyor ve cüretkârlığı yasaklıyor.” (Jacobin Magazine’in editörlerinden Belen Fernandez’in Al Jazeera’de yayımlanan yazısını Perspektif için Evrim Yaban Güçtürk çevirdi).
ÇEVİRİ | Cemal Kafadar ile röportaj: Dünya kadar karmaşık bir kupa
Harvard Üniversitesi gazetesi The Harvard Gazzete, Katar’daki Dünya Kupası'nı ve tartışmaları üniversitenin Ortadogu Çalışmaları Merkezi direktörü Cemal Kafadar ile konuştu: “Taraftarların biraz tadı kaçacak. Ama kupayı tamamen reddeden ve boykot eden birini henüz duymadım. ABD ile İran arasındaki bir maçı düşünün, böylesine maçlar futbolun çok ötesinde bir yankı uyandırıyor zira böylesi bir müsabaka 2022 yılında oluyor ve arka planda koca bir tarih yatıyor. Ben de tarihte her zaman büyük bir etkiye sahip olmuş “niyetlenilmemiş sonuçlar”a kesinlikle inanıyorum. Kupa’dan sonra neler olup bittiğine bakmamız gerekecek. Niyetlenilmemiş sonuçlar olarak değerlendirebileceğimiz birçok durumla karşı karşıya kalabiliriz."
ALTYAZI | “Bir üye ülke düşünün, ülkenin liderinin damadına AB fonlarıyla bir kamu ihalesi verilmiş”
Fransız AP Yeşiller Vekili Gwendoline Delbos‑Corfield, Avrupa Parlamentosu'nda farazi örnekler veriyormuş gibi Macaristan Başbakanı Victor Orban'ın yolsuzluk sicilini anlattı
ÇEVİRİ | Orhan Pamuk’la anket: En sevdiğim kitap Anna Karenina, en sevdiğim yazar Borges, en sevdiğim dizi Bir Başkadır
Orhan Pamuk, The Times’ın “Kültürel yaşamım” anketine cevap verdi. “Güzel bir akşamı heba ettiğim durumlar” sorusuna “Herkesin açık bir biçimde ya da kılık değiştirmiş bir biçimde Erdoğan fanatiği olduğu çeşitli Türk televizyon kanallarında siyasi tartışmaları izleyerek çok ama çok akşam harcadım” diye cevap verdi.
- Advertisement -
ÇEVİRİ | Fukuyama ısrar ediyor: “Tarihin sonu: Bu sefer daha fazla kanıtımız var”
Francis Fukuyama yazdı: Liberal demokratlar, demokrasilerin kaçınılmaz bir düşüşte olduğu yönündeki Rusya ve Çin merkezli algıyı kabul eden bir kaderciliğe teslim olmamalıdır. Modern kurumların uzun vadeli ilerlemesi ne doğrusal ne de otomatik bir süreçtir. 1930'larda faşizm ve komünizmin yükselişi ya da 1960'ların ve 70'lerin askeri darbeleri ile birlikte, yıllar içinde liberal ve demokratik kurumların ilerleyişinde büyük aksaklıklara ve tökezlemelere şahit olduk. Bütün bunlara rağmen liberal demokrasi, alternatifler çok kötü olduğu için dayanabildi ve tekrar tekrar geri geldi. Hiçbir otoriter hükümet, uzun vadede liberal demokrasiden daha çekici bir toplumsal tasavvur sunmaz. Bu yüzden liberal demokrasi tarihsel ilerlemenin amacı veya bitiş noktası olarak kabul edilebilir. Yoksul, yozlaşmış veya şiddete meyilli ülkelerden yeni bir hayat için ayrılmak isteyen milyonlarca insan tercihini Rusya, Çin veya İran'dan yana değil; liberal ve demokratik Batı ülkelerinden yana kullanıyor.