VİDEO HABER

Avrupa Yakası'nın bir dönemin Türkiye'sini anlatmasına benzer şekilde, Arhelaou 5 de şu anki Yunanistan'ı anlatıyor. Her iki dizi de kent yaşamı üzerine kurulu. Arhelaou 5 komedi-dram-aşk karışımı bir dizi, Avrupa Yakası ise durum komedisi olarak görülebilir. Her iki dizinin karakterleri de internette yoğun şekilde analiz ve tartışma konusu.

Şam’ın 36 yaşındaki geçici valisi Muhammed Yasser Azal, bir gazetecinin sorularını yanıtladı: "İslami yönetim diye bir şey yok. Sonuçta Müslümanız. Bunlar da sivil kurumlar ve bakanlıklar olacak.", "Alevi, Dürzi, Hristiyan, Şii, Sünni, herkes eşit muamele görecek.", "En düşük maaş aylık 100 dolar olacak. Bu önceki maaşlardan 10 ila 15 kat fazla.", "Yönetim, siyaset, ordu, hizmetler… Devasa bir yıkım devraldık.", "Bu bürokrasi ortadan kalkacak. İnsanlara telefonları yardımıyla dijital ve hızlı hizmet vereceğiz."

Colani'nin şeriat ile yönetilen ülkelerdeki ahlak ve kamu düzenini korumakla görevli teşkilat olan, halk arasında "ahlak polisi" olarak bilinen "Hisbe" hakkında 28 Nisan 2023'teki konuşması: "Bazen şeriatı küçültüyor ve sadece 'mahkeme kapısında bekleyen cellatlar' ya da 'elinde sopayla pazarlarda dolaşan davetçiler' gibi algılıyoruz. Kamu ahlakını denetleyen bir içişleri biriminin olması gerekir, ancak burada öncelikli olan davet olmalıdır, zorbalık değil."

CNN’in Suriye’deki muhabiri, 2012’den beri Suriye’de kayıp olan Amerikalı gazeteci Austin Tice’ın izini sürerken gittiği Şam'daki gizli hapishanede unutulmuş Suriyeli bir mahkumun serbest bırakılmasına tanıklık etti.

15 yaşından itibaren Suriye’deki protestolara katıldığı için 2011-2013 arasında toplam 7 kez tutuklandı. Ömer El Shogre, 2015’te Türkiye’deki annesinin zar zor topladığı 15 bin doları rüşvet olarak memurlara dağıtmasıyla “İnsan Mezhabası” Sednaya’dan sağ çıktı. Hapisten çıktıktan sonra bambaşka bir insana dönmüştü. El Shogre, ABD senatosu, BM’de Suriye’de gördüğü işkenceleri anlattı. Esad’ın devrilmesinden sonra çektiği videoda gözyaşları içinde devrime katkı sunanlara “yüz gül” sundu. Bu kelime, Ömer’in hapishanede işkencede ölen kuzenine de bir saygı duruşuydu.