ANALİZLER

99 yaşındaki Eski ABD Dışişleri Bakan Henry Kissinger, 19. kitabı “Liderlik ve Dünya Stratejisiyle İlgili Altı Ders”i Wall Street Journal’a anlattı. Kissenger, Günümüz dünyasının tehlikeli bir dengesizliğin eşiğinde olduğunu düşünüyor: “Kısmen kendi müsebbibi olduğumuz konularda Rusya ve Çin ile savaşın eşiğindeyiz. Dahası, bunun nasıl sona ereceğine veya neye yol açması gerektiğine dair herhangi bir kavramsal çerçevemiz de yok. Onları parçalayıp ardından da birbirlerine düşman edeceğimizi söyleyemezsiniz. Yapabileceğiniz tek şey gerilimi hızlandırmayıp alternatif seçenekler yaratabilmek ve bunun için bir hedefiniz olmalı.”

Cumhuriyet Mitingleri konuşmacısı Yaşar Hacısalihoğlu, bir zamanların CHP genel başkan adayı Metin Feyzioğlu, televizyonların en sıkı Kemalist yüzü Hulki Cevizoğlu ve Ergenekon davası sanıklarından Mehmet Ali Çelebi... Bir zamanların sıkı AK Parti ve Erdoğan muhalifi ulusalcı isimleri son yıllarda iktidarı desteklemeye başladı.

Cumhurbaşkanlığı sözcüsü İbrahim Kalın’ın, Balıklı Rum Hastanesi’ndeki yangına “cumhurbaşkanımızın talimatıyla” müdahale edildiğini söylemesi espri konusu oldu ama bu ifade bir yanıyla da hüzünlü ve üzücü… Çünkü bu ‘O’na; ‘O’nun öncülüğüne, liderliğine, talimatına referans vermeden konuşamayan koca koca insanlar listesine yeni bir ilave anlamına geliyor. Bu konuda iki yıl önce Mühiminsan’lardan oluşan eğlenceli bir liste sunmuştum…

Pelosi’nin sürpriz Tayvan ziyaretinden tam 50 yıl önce ABD Başkanı Richard Nixon, Tayvan, Japonya ve tüm bölgesel müttefiklerinden habersizce, soluğu Pekin’de alarak, komünist Çin’le ilişkileri tesis etmişti. Mao ile görüşmesinde Nixon “Bir milletin iç siyaset felsefesinin ne olduğu bizim için önemli değildir”demişti. 50 yıl sonra Pelosi ise Tayvan’da “Amerika'nın Tayvan'da ve dünyada demokrasiyi koruma kararlılığı sarsılmazdır” dedi. Aradan geçen yarım asırlık sürede ne oldu ki, ABD’nin stratejisi değişti ve Çin’i dünya siyasetine ve ekonomisine entegre etme stratejisi bütünüyle çöktü? Gerçekten de hem Mao’yu, hem de Çan Kay Şek’i mezarında ters döndürecek bir stratejik dönüşüm yaşanıyor.

Viktor Orban, Donald Trump ve Jair Bolsonaro. Otokrat eğilimli, dediğim dedikçi üç güçlü popülist lider. Üçünün de çocuklarıyla ilişkileri birbirinden farklı. Bazı çocuklar babalarının hatalarını gözlerine sokma cesareti gösterirken, bazıları sessiz kalmayı tercih edip inzivaya çekiliyor. Bazıları içinse babaları kadar mükemmel ve hatasız kimse yok, başkan babaya karşı sarf edilen her eleştiri ihanet.