Diyarbekir meydanında oturup ağlayan analar için ‘uzun hava’

Pınar’ın anasınave bütün analara…Diyarbekir meydanına güvercinler tünemiş,bembeyaz güvercinler…yufka yürekli melekler de inmişler,dizilmişler saf saf orada, onlarla beraber.Diyarbekir meydanında oturmuşlar,bağırlarını dövüyorlar, Kürt anaları…çalağan kapmış çünkü,dağa aparmış onların yavrularını.ama oğulları, kızları inmezse dağdan,dağları yerinden oynatacakhavarlarıyla, şivanlarıyla;dağları yürütecek, bu analar,başı dumanlı koca dağları indirecekler,kurdu kuşu, ahusu, ceylanıylaKürdistanın küskün dağlarınıDiyarbekir meydanına…gelin, dünyanın kahraman anaları,onurlu babaları – gelin, gelin, dünyanınyürekli şairleri, akıllı delilerive iffetli aşıkları, toplanın,göğün inişini görmeye gidelim,tükenmez bağışı, dirilten kayrasıylave dokuz doğuran barışıyla Hak’kın inişinigörmeye, Diyarbekir meydanına;gelin, gelin, başları ak yazmalı, sesleri dağ nakışlı,zari zari ağlayan anaların orada ayakları altınayaz yağmuru gibi yağan cennetiöpmeye gidelim, Diyarbekir meydanında…10 Haziran 2014‘Yoksullar ve Yalnızlar İçin Tezler’ Kitabı