Bazen yer ağlarken, gök
Bıyık altından güler,
Bazen gök ağlarken, yer
Gülüp eğlenir.
Ama gülmek haramdır sanki,
Gülmek, eğlenmek, kimi şaire.
Gökle de ağlarlar onlar, yerle de,
Cennetle de, cehannemle de…
Tatlı uyku da haramdır
Sıcak yatak da, böyle birine.
Uyurgezerdir çünkü o
Ve dolaşır durur
Gece evde, kendi içinin dehlizlerinde,
Gündüz şehirde,
Kendi içinin sokaklarında.
Ne eve, ne şehre sığan düşüncelerle.
23 Eylül 2009
KARALAMA DEFTERİ
Arşiv meleklerinden biri
Kayıtlara geçerken
Benim, şirazesi dağılmış
Kucak kucak karalama defterlerimi,
“Siyahın tonları, siyahın tonları
Siyahın tonları hep…”
Diyecek alçak sesle
Arada kendi kendine,
“Tam bir gece şairi, bu,
Tam bir gece şairi,
Yüreği kederlerle,
Kapanmaz yaralarla dolu!”
27 Eylül 2009
‘Acı Otlar Kitabı’