Eşbaşkan Selahattin Demirtaş, Güneydoğu’yu cehenneme çeviren hendek terörüne övgüler dizdikten sonra hızını alamayarak “direnişçilerin” ellerinden öptüğünü söyledi. PKK’nın 7 Haziran seçimlerinden sonra başlattığı, HDP’nin ise desteklediği hendek terörü şu ana kadar onlarca sivilin canını aldı. Kurşunlar kimini sokakta yakaladı, kimini kahvaltı sofrasında.
Şehit edilen asker ve polislerin sayısı da 100’ü geçti. Dul kalan eşler, yetim kalan çocukların sayısını bilmiyoruz. Gencecik oğullarının cenazelerini kaldıran annelerin, babaların, acılı eşlerin ve de minik çocukların yaşadığı acıların tarifi mümkün mü? Acı ve keder niceliksel değil niteliksel ifade edilebilir ancak ki o da hissedilen acının kendisine denk değildir hiçbir zaman. Ancak, hendek terörü yüzünden evlerini terk etmek zorunda kalan, mülteci konumuna düşen Kürtlerin yaşadığı trajediye dikkat çekmek ise belki biraz olsun hafifletebilir bunca kederi. Çünkü anlaşıldığını hissetmek, yalnız olmadığını bilmek insanı trajediler karşısında daha dayanıklı kılar. Türlü fenalıklar karşısında çözüm yollarına ulaşmak için daha mukavemetli eyler.
PKK’nın terör pusuları, canlarını kaybetmeyenlerin yaşam imkanlarını cansızlaştırdı, gelecek umutlarını yerle yeksan etti. Nice insan zorla başını soktuğu bir göz odayı da bırakmak zorunda kaldı; evlerine zar zor getirdikleri bir lokma ekmeği şimdi nereden ve nasıl bulacaklarını düşünür oldular.
Yaşatılan bu acılar Türkiye'ye ve bu insanlara ne için yaşatılmakta? Bir siyasi parti lideri öldürmekten, katletmekten, yıkmaktan, acı vermekten başka bir iş yapmayan o elleri öpebiliyorsa düşünce ufku ve amacı nice fenalıklara gebe demektir.
Demirtaş, Cizre’de evini PKK’ya kullandırtmayan 70 yaşındaki Selahattin Bozkurt’u öldüren eli de öpüyor mu? Sayın Demirtaş'ın, öptüğü ellerin tek marifeti tetik çekmek ve ölüm saçmak. Demirtaş'ın öptüğü el, ölüm dağıtan terörün eli.
Demirtaş, o hendeklerde PKK tarafından silahlandırılan yüzlerce çocuğun hayatını kurtarmak yerine, öptüğü elleri ölüme terk ediyor, onlara öldürmeyi işaret ediyor ne yazık ki.
Demirtaş’ın başında bulunduğu parti açık ki, “ölüm siyaseti” yapıyor. Bir siyasi parti tetikçilere övgü dizmeye başlar ve teröre bu kadar çok destek çıkarsa sonuçta elde edeceği hasat da “ölüm” ve “acı” olur.
Hiçbir siyasi parti öldürmeyi yüceltmemeli. Hendeklerin arkasından geçerek siyaset yapanlar, hendeklerin bir çare, bir çıkış yolu olmadığını bilmezler mi? Bilirler elbet fakat hesapları başka.
HDP, siyaset kanalları açık dururken niçin hendekleri savunduğunu bu millete açıklamalı. Hendek kazılan, özyönetim ilan edilen yerleşim yerleri zaten HDP’nin yönetimindeydi. Fiili olarak özerk olan bu bölgelerde neden “silahlı halk ayaklanması” çıkarılmaya çalışıldı? PKK ve HDP bu soruya, kendi niyetlerini beyan eden bir yanıt veremez; çünkü Kürtler adına yola çıkmadıkları için tetiği de Kürtler adına çekmiyorlar. Bu gerçeği ifşa edecek değiller!
Hendeğe giren, silahı tutan, tetiği çeken el onların eli ama savaş Kürtlerin savaşı değil.