Ana SayfaYazarlarPapatyalar, papatyalar...

Papatyalar, papatyalar…

PAPATYALAR, PAPATYALAR…

bizim bahçeye ekildikleri bahar,

pek pek bir kucak kadardılar;

 

birkaç yıl içinde

Tanrı’nın soluğuyla,

bütün bahçeyi kapladılar.

sonra azar azar

komşu bahçelere

geçmeye başladılar.

 

bu baharsa, ne çit, ne duvar

durdurabildi onları;

özgürlüğünü kutlayan

ve meydanlarda toplanıp

uğruna çektikleri acıların,

verdikleri kurbanların

bu gökçe mahsülünü,

başka kurtarıcılara değil,

yalnızca Tanrı’ya

borçlu olduklarını

bir ağızdan haykıran

yolsul ve onurlu bir halk

                       kıvamındalar!

 

1 Nisan 2015

 

AYVA AĞACI

 

yaşlandım iyice,

saklayacak değilim bunu,

ve bahar geç geliyor artık

benim semtime;

 

dallarım, yapraklarım uyuşuk,

çiçeklerim uykuda konuşuyor;
kabuklarımınsa, altında küf

ve bir dünya mantar

harıl harıl rahmet okuyorlar

ölüm uykusuna yatan köklerime.

 

bahçenin de, hayatın da,

bana düşen sanatın da dibindeyim;

bunu, son birkaç senedir

daha derinden hisseder oldum.

 

abartılı bir saygıyla bakıyorlar,

ve alttan alta alaycı bir acımayla

kiraz ve şeftali ağaçları bana.

 

ama baharın gecikmesi

endişe vermiyor,

daha depresif yapmıyor beni.

yalnızca, bu çiğ ışık,

bu cam kırığı gibi yağan ışık

yoruyor gözlerimi,

 

ve ağır geliyor yüreğime

yapraklarımı kemiren

börtü böceğin dizginsiz neşesi

 

4 Nisan 2015

‘Çiçek Böcek’ Kitabı

 

 

- Advertisment -