I
Söz , bazen düşüncenin
Kendi evi gibi değil de,
Salaş bir otel
Yahut kötü şöhretli
O evlerden biri gibi görünür
Gelip geçenin gözüne
Ve kapının önünde
O orta yaşlı ve yorgun,
Yüreği aşındıran
Rüküş kadınlar vardır.
İşsiz güçsüz ve evsiz
Serserinin tekisiniz siz de.
Halinize bakmadan,
Geçerken o sokaktan
Laf atıyor, kompliman
Yapapasnız geliyor o zavallılara.
Şiir, işte böyle bir şeydir bazen.
Kendini kaptırıverip,
Anaları, babaları, kardeşleri olmak
Ve konuşmak ister onlarla
O, evinden, hayatından
Ve kendinden kovulmuş kadınlarla.
II
Bir keresinde ben,
İki gözü kör bir adamdım
Sık gödüğüm düşlerimden birinde.
Elimden tutup, o kadınlardan biri
Özenle geçiriverdi
Karşı kaldırıma beni,
Ve ayrılmadı yanımdan,
Şiirin, bir deniz kabuğundan
Kozmosu hatırlatan sesler çıkarıp
Parsa topladığı,
Bizim, bu, ‘Serbestiyet. com’
Adresli internet sitesinin
Kapısına varıncaya kadar.
28 Nisan 2016