Terzi çırağı

               ‘Terziler’ kitabının şairi Abdurrahman Adıyan’açocukluğumda birbirinden gizemliiki yaz tatili boyuncabirbirinden gizemliiki ayrı ustanın dükkânındaterzi çıraklığı yaptım.ilkinde, parmağıma bağlanmış yüksükleuyudum gecelerive onunla dolaştımbirkaç hafta rüyalarımda bile.teyel sökmeyi, dikiş açmayı,odun kömürüyle ütü yakmayı,mahramayla zerzevattaşımayı öğrendim ustamın evine.fakat elli şu kadar yıl sonraancak şimdi düşünüyorum da – meğerben aslında bunların hepsinden önemlice bir şeyi,punteriz yapar gibi ceketin yakasınaşiirin cismiyle, şiirin ruhu arasınagörünmez dikişler atmayıöğrenmişim ilk ustamdan.ve göziyle ölçe biçe kol takarkenkederli türküler mırıldananikinci ustamdansabirkaç işi bir arada görmeyi:doğaçlama ney üflerken, sözgelimi,bir yandan Giuseppe Tornatore izleyipbir yandan da yüreğimle su taşıyıvermeyiyeryüzünde nerede yangın varsa.4 Ocak 2014‘Yüreğe Yapılan Dövme’ Kitabı BULUTLARIN ÇOBANIsınır bekçisiyim benşehvetleri, nefretleri kalbimeO’nun mülkünden içeriyesokmamak benim işimçobanım ben çobanaklı bir minare boyuyukarlarda gezinensöz cambazı bir adambulutları yediyorum sözlerleyağmurları yediyorumve yağmurlarda ıslananyalnızlarla evsizleri türküme2 Ocak 2014‘Yüreğe Yapılan Dövme’ Kitabı