Yüksekova’ya dönüş başladı. Yüksekovalı dostlarımla haberleşiyor, onların “Kimse bizimle ilgilenmiyor, artık çatışma sona erdi, evlerimize dönmek istiyoruz” sitemlerine muhatap oluyordum.
Yüksekova, yalçın dağların arasında bir Kürt kenti. 80 bine yakın nüfusuyla, Hakkari’nin en büyük ilçesi.
Bir süredir çatışmalar yüzünden yaşanmaz halde. Bir gidişimde, muhtarlarıyla sohbetler edip, dertlerini dinlediğim “Şahin Tepesi” diye anılan tepenin etrafındaki yoksul mahallelerinin, hendeklerle, barikatlarla çevrili olduğunu öğrendiğimde, “eyvah” demiştim.
HDP, Yüksekova’da yüzde 94 oy almıştı. Yönetim, HDP’deydi. PKK, “özyönetim” ilan sürecini, Yüksekova’da başlattı.
Yürütülen görüşmelere, heyetlerin araya girmesine rağmen, PKK, şehirdeki işgal durumuna son vermedi. Mart başında, devlet operasyona hazırlanırken, PKK’lıların şehirden çekilmesi istendi, dinleyen olmadı.
Canlarını kurtarmak için, Van ve çevre şehirlere göç eden Yüksekovalılar, dünden bu yana, şehirlerine dönüyorlar.
Bir şehir, yok olmuş sanki. Evler delik deşik. Şehir, yıllardır biriktirdiği her şeyin nasıl yok olup gittiğine tanıklık ediyor. Geleceğini yeniden nasıl kurabileceğini düşünüyor.