Günümüzün çağdaş futbolu ne keyfi ne de doğaçlama oynanabilecek bir oyun değil; mevki sorumluluğu na ve oyuncuların ince bileklerinin özgürlüğüne terk edilecek bir oyun asla değil. Futbol oyunu çok ciddi bir iş yükü ve her hareket ve pozisyonu yeteri kadar iyi detaylandırılmış bir organizasyon bütünlüğü gerektiriyor. Bu oyunun olmaz ise olmaz iki organizasyonu var; hakemin düdüğüyle başlayan oyunda, top ya rakipte olur ya da sende; Topun ‘’takımda olma hali’’ rakip kaleye gidebilecek bütün imkanları içeren, yol boyunca pas ve alan bağlantılarından oluşan, açık seçik levha ve tabelaları zorunlu kılar. Bu aynı zamanda karşı kaleye gidecek yolların haritasıdır. Oyun ya da oyun disiplini denilirken, kast edilen, bütün bu yol üstü tabelalara bağlı kalmak anlamına geliyor. Başka bir ifade ile oyun; rakip kaleye giden ”üç tüp geçiş” tüneli inşa etmek demektir. Hiç kimse kusura bakmasın bu tünel inşaatları da Teknik Adamın başat biricik görev ve sorumluluğudur.
Futbol oyununun ikinci olmaz ise olmaz organizasyonu da ‘’top rakibe geçtiği haldir’’ Burada amaç rakipten o topu olabilecek, en çabuk şekilde geri almak için yapılacak bütün eylem ve hareketler dizisini önceden kurgulamaktır. Top rakipteyken gözetilecek bir alan var, birincisi topun olduğu bölgedir ki, buraya çoklu pres yapmadan o topu çabuk geri almak mümkün olmaz. İkinci alan ise topun atılacağı muhtemel bölgelerdir. Takımın bir bölümü çoklu pres yaparken, geriye kalan bölümü ise topun atılacağı bölgeleri kontrol altına alır.
Söz konusu iki organizasyonu içermeyen faaliyete oyun demek çok zorlaşır; bu organizasyonlardan mahrum aktiviteler doğaçlama ya da keyifi olmaya mahkumdür. Her takım asgari ölçü de bu iki organizasyona sahip olmak zorunda; zira, futbol oyununda istenilen sonuçları üretmek sadece bu organizasyonların mükemmelliyetine bağlıdır.
Bu uzun girişten sonra Amedspor oyununa dönecek olursak, gördüğümüz tablo, anlattığımız çağdaş oyuna benziyor mu ona bakmak lazım? Amedspor da böyle bir organizasyon yok; çünkü Amedspor, akışkan organize bir oyun yerine, mevki oyunu oynuyor. Mevki oyunu oynadığı için futbolcunun ayak bileklerine bağımlı hale geliyor.
Amedspor oyunun tempo düşüklüğü de bu mevki oyunundan kaynaklanıyor. Bir futbolcu öteki futbolcuyu görmeden, gördüğünden iyice emin olmadan topu ayağından çıkarmıyor. Üstelik bu oyunda yaratıcı hileler de yok. Söz gelimi bir bütün olarak Amedspor defansı, en garantili yol olarak yan ve geri pasları sırf bu organize olmayan hal yüzünden yapmak zorunda kalıyor. Çünkü orta sahada boş ve aldatıcı koşular yapıp, rakibi peşinden koşturacak ve dolayısıyla bir başka oyuncu için boş alan açacak ince oyun detayları kurgulanmamış. Her topçu yek diğerinin ayağına top atıyor ve sırf bu yüzden rakip kaleye hızla gidebilecek çok ciddi imkanlar berhava oluyor.
Eğer oyuncular sadece birbirinin ayağına pas atıyor ve bunu görme zorunluluğu hissediyorsa, biliniz ki, o takım pozisyon çalışması ya yapmıyor ya da o çalışmaların mantığı iyice kavranılmıyor. Oysa her pozisyonun ”dört ayrı seçeneğini” çalışmadan, takım motor refleksler kazanamaz.
Bir futbol takımı oyunu, dinamik oynayamıyorsa bunun nedeni de pozisyon detaylarının önceden çalışılmamasıdır. Tek pas ile alan katetmek mümkünken, üç pasla o alanı katetmek oyuncunun yetersizliği değildir, o oyuncuya o seçenek ve oyun görüşü kazandırmayan teknik adamın sorunudur. Geçen yazıda bu sorunları farklı gerekçeler içinde anlatmaya çalışmıştım ve eğer bu sorunlara çözümler bulunmasa Karagümrük takımının ceza kesebileceğini ifade etmiştim. Amedspor bu keyfilikten kurtulmalı ve bu keyfiliğe son verecek mercide teknik direktörün kendisidir. 1.lig düzeyinde hücum bu kadar serseri toplarla ve doğaçlama oynanamaz. Hücumda orta saha ve defans desteği olmadan rakip yarı sahasında atak devamlılığı sağlanamaz.
Servet Çetin takımın kondisyonunu arttırmış, bu büyük bir olumluluktur. Aynı Servet Çetin daha akılcı bir organizasyon ile oyuna dinamizim kazandırabilir. Dinamizim korku üstüne bina edilemez. Tedbir almak başka, korku bambaşka bir şeydir. Oyunun boyu çok uzun, bu da defansı işlevsizleştiriyor, bu işlevsizlik orta sahaya yansıyor ve top rakip ceza sahası çeberinde serserileşiyor. Oysa daha kompakt bir oyun, bütün bu sorunların kısmi çözümü olabilir. Karagümrük ciddi bir rakipti ve önümüzdeki süreç de Amedspor’u ciddi rakipler bekliyor. Umarım bu maçın olumsuzlukları önemli derslere vesili olur.