Dün itibarıyla DEM’in CHP ile 31 Mart seçimlerinde işbirliği yapması artık beklenmiyor. Ancak… 20 Şubat’a kadar bu ihtimal küçülerek de olsa devam edecek. DEM Parti, bağımsız davranacağına ilişkin sinyallerin ardından, MYK kararıyla kendi adaylarını sahaya sürdü.
CHP’nin yeni yönetimi, ittifaklarla uğraşmaya imkan bulamadı. Çünkü adayların belirlenmesindeki krizlerle uğraştı. Bu yıpratıcı süreç henüz atlatılabilmiş değil. Özgür Özel, başlangıçta DEM Parti (o zamanki adıyla Yeşil Sol Parti-YSP) ile sıcak ilişkiler kurmuştu. Kılıçdaroğlu döneminde kamuoyuna fazla görünmeden yürütülen ilişki, Özel döneminde açıktan sürdürüldü.
Şu ana kadar CHP cephesinden DEM Parti’yi memnun edecek net bir adım atılabilmiş değil. DEM Parti’nin militan kesimleri başından beri CHP ile derinlemesine iş birliği istemiyor. Partinin ana omurgasını oluşturan bu çizgi, “CHP devletin partisi ve bizim derdimize derman olamaz. Biz kendi bağımsız gücümüzle bir şey yapmalıyız” noktasında. CHP’ye oy vermekle DEM Parti’ye oy vermek arasında gidip gelen, Türkiye’nin iç dengelerini hesaplayan kitle (Kürt iş adamları, büyük şehirlerde yaşayan hali vakti yerinde Kürtler, Kürt olmayıp da demokratik tercihlerle DEM’e oy verenler) DEM Parti’ye yönelik milliyetçi tepkinin artması endişesi içinde.
Bu nedenle seçim ittifaklarıyla yerel yönetimlerde güç bulundurmak daha faydalı olur düşüncesindeler. Bu seçimler, 14 Mayıs 2023 seçimleri kadar değişim ve yenileşme umudunu canlı tutabilen bir potansiyel taşımıyor. Tabii bunu söyler söylemez hemen ardından ülkedeki ekonomik tabloya bakıyoruz. Aday listelerinin verileceği son gün, 20 Şubat. İttifak bir ihtimal olarak yine de ortada. Asıl belirleyici olan İstanbul seçimleri. En son 2019 yerel seçimlerinde oyunu yüzde 54’e kadar yükseltmiş bir İmamoğlu gerçeği var.
Tabii bu yüzde 54’ün bir kısmı da tepki oylarından oluşuyordu. Yüzde 10-15’lik bir tepki oyundan söz edilebilir. Bu kadar yüksek yüzdeye karşılık gelen bir seçmen kitlesinin ne yapacağını kestirebilmek kolay değil. O yüzden de yaklaşık 2 ay sonra gerçekleşecek seçimi öngörmek zor. Murat Kurum ile Ekrem İmamoğlu’nun yarışı demokratik bir yarış olabildiği ölçüde anlamlıdır. Demokrasinin güvencesi, seçmenin iktidarı değiştirebilme ihtimalini elinde tutabilmesindedir.