[12-13 Ekim 2019] Şiirle çok daha haşır neşirdim bir zamanlar. Cemal Süreya ve Papirüs. Salim Şengil ve Dost dergisi. Sonuçta, bunu bir ömür boyu götürecek hayal gücüm ve içsel özgürlüğüm olmadığına karar verdim. Başka bir dildir. Fazla bilinç, plan, teori, tasarım vb kaldırmaz. Oysa ben şuur altımı sürekli baskı altında tutuyor; yazmam gerektiğini sandığım şeyleri yazmaya çalışıyordum.
Bir gençlik hevesiymiş. Geçti. Düşünerek yazma tutkum kendine başka mecralar buldu. Geriye gizli taslaklar, kırıntılar, soluk lise defterleri, bir de böyle tek tük Neruda, Keats, Yeats, Aragon, Eluard… ve düzyazıya yakınlığı nedeniyle çok kolay yaptığım Brecht çevirileri kaldı. Sâkin bir rasyonellik sesidir. İngilizceleriyle karşılaştırıp daha iyi çözmeye çalıştığım Almanca asıllarıyla birlikte sunuyorum.
* * *
DIE DES FLEISCH WEGNEHMEN VOM TISCH
Lehren Zufriedenheit.
Die, für die Gabe bestimmt ist
Verlangen Opfermut.
Die Sattgefressenen sprechen zu den Hungernden
Die das Reich in den Abgrund führen
Nennen das Regieren zu schwer
Für den einfachen Mann.
SOFRADAKİ ETE EL KOYANLAR
Azla yetinmeyi öğretiyor.
Vergileri ceplerine indirenler
Fedakârlık talep ediyor.
Doyasıya yiyenler, açlara
Gelecek güzel günlerden söz açıyor.
Ülkeyi uçuruma sürükleyenler
Sıradan insanların
Yönetemiyeceğinden dem vuruyor.
* * *
WENN DIE OBEREN VOM FRIEDEN REDEN
Weiss das gemeine Volk
Dass es Krieg gibt.
Wenn die Oberen den Krieg verfluchen
Sind die Gestellungsbefehle schon ausgeschrieben.
LİDERLER BARIŞTAN SÖZ ETTİĞİNDE
Sıradan halk anlar
Savaşın kapıya dayandığını.
Liderler savaşı lânetlediğinde
Seferberlik emri yazılmıştır bile.