Bir gün bir yağmur yağar,
Öyle yağar, öyle yağar ki ama,
Renk menk kalmaz ortada,
Eriyip akar boyası nesnelerin,
Yüzlerin, sözlerin, düşüncelerin…
Kenardı, köşeydi dağılıp gider,
Silinir, ne kadar sınır varsa
Şeyleri birbirinden ayıran,
Şeyleri, biçimleri, bedenleri,
Kişileri, kimlikleri ve kaderleri…
Yüzler de eriyip akar, maskeler de;
Çözülüp dağılır zıtlar,
Her şey karışır birbirine,
Öz kabukla karışır gider,
Yalan gerçekle,
Gerçek, sayıklamayla,
Dua salya sümükle,
Sanat taklitle, bilim büyüyle,
Büyü vahiyle… Vahiy,
Her şeyle, her şey hiçlikle.
Bir tek kemikleri kalır,
Bir tek kemikleri, tırnakları ve dişleri
İnsanların da, farelerin de,
Kartalların da, yılanların da,
Şiirlerin de, şarkıların da, kitapların da.
Bir gün büyük bir yağmur yağar
Ve ağaçlar eriyip akar,
Taşlar, tuğlalar eriyip akar,
Gençlik, güzellik, gerçeklik
Servi ağaçları, mezar taşları…
18 Ekim 2009
‘Yüreğe Yapılan Dövme’ Kitabı