Güç

Köşe komşum Cahit Koytak ile kısa bir karşılaşma dışında düzenli bir yüzyüze dostluğum olamayınca şair olmayan diğer okurlarının da yapabileceği gibi ilhamına öykünürken okuduklarımla yetinip bir alıntıyla sınırladım kendimi…

Şiir yazamadığımdan yazılarından aldığım ilhamı Minima Moralia gibi Akdeniz kültür coğrafyası kökenli değil, tarım devrimi başlangıcını uzak Asya’da yapmış bir kültür coğrafyasının ürünü ve yine aforizmik ifade yataklığına meyyal episodlarla ilerleyen bir kitabın ifadesine yer vereceğim.

Ursula le Guin’in şerhleriyle yayınlanmış baskısından, Bülent Somay ve Ezgi Keskinsoy çevirisi ve editörlüğüyle, Metis’ten yayınlanmış kitabın “Güç Üzerine Konuşmak” başlıklı bölümüne başvuracağım… Mao’nun solun malumu kitabı gibi Çin kültürü mamulü ve çok daha eskiden beri o kültüre mlalolmuş … Ötekiler gibi angaje sosyalistlerce yazılmayıp, editörleri öyle adlandırmasa da (anonim) ürün olduklarından, özlü sözlerin şiirselleşerek doğrudan sosyal/siyasal imâlarından uzak kaldığı bir türü.

“Güç Üzerine Konuşmak” başlıklı 71.s.’nın “itaat ettirirler itaatsizleri.” dizesiyle biten bölümü: