Charles Aznavour 94 yaşında hayata veda etti. “La Boheme", “La Mamma” şarkıları bir dönem dillerden düşmüyordu. Edith Piaf’la hazırladıkları konserlerle dünya çapında ünlenmişti.
O, Anadolu kökenli bir Ermeni’ydi. İlk ünlendiği yıllarda Türkiye’ye gelip konserler vermişti. Derya Bengi, Agos gazetesinde onun 90 yaşına girdiği günlerde hikayesini şöyle anlatmıştı:
“Yıl 1959’du, küçücük bir gazete ilanı müjdeyi veriyordu: “Halen Fransa’nın en meşhur bestekâr ve şarkıcısı Charles Aznavour 7-11 Mart’ta Kervansaray’da.(…) Geç gelen şöhretinin henüz ilk etabını koşan Aznavour, repertuarına’Esperanza’, ‘La Mamma’, ‘Il faut savoir’ gibi hitleri ekleyerek kentin jet sosyetesinin kalbini yeniden fethedecekti. Yıl 1963’tü, ilan bu kez daha iddialıydı: “1 numaralı süper velet Charles Aznavour kendi orkestrasının refakatiyle, 12 Nisan’da, bir tek gala gecesi Taksim Belediye Gazinosu’nda.”
‘La Mamma’yı Fecri Ebcioğlu’nun sözleriyle ‘Annem’ adıyla plak yapmaya hazırlanan Zeki Müren de Taksim Belediye’yi tıklım tıklım dolduranlar arasındaydı. Aznavour’un Ermeniliği sempatiyle vurgulanıyor, ama ailesinin yaralı geçmişi geçiştiriliyordu: 1915'te ailenin çoğu ferdi hayatını yitirmişti."
Türk Dosta Mektup
Charles Aznavour, ailesinin acılarını hayalinde canlandırmıştı: “Gelecek önümde uzanıyor olsa da ailemin geçmişini tümden silmedim, belleğimin bir köşesinde sakladım ve bugün, 79 gibi umulmadık bir yaşa erişmiş olarak, yapacak belirli bir işim olmadığı zaman hayal kuruyorum… Mübadelenin hemen ardından Selanik’te doğmuştum. Zavallı annem düşük yapıp beni çölün kumlarına bırakabilirdi ben bu dünyadan göçerken o da bacakları kan içinde, ölüme doğru yavaş ve çetin yürüyüşüne devam edebilirdi…”
Gerçekte Charles Aznavour, 24 Mayıs 1924 tarihinde Paris’te doğdu. Annesi Knar Baghdasarian Adapazarı’lı bir oyuncu, babası Mişa Aznavuryan Gürcistan’dan İstanbul’a oradan Fransa’ya göç eden şarkıcıydı. Aznavour, 70 yıllık kariyeri boyunca farklı dillerde 1300’ün üzerinde şarkı besteledi ve 180 milyonun üzerinde albüm sattı.
Türklerle dostluğu savunmuştu. “Türk Dosta Mektup” şarkısında şunları söyler: “Ayağına diken batmış / Kardeşim / Benim de yüreğimde var bir tane / Senin için de / Benim için de / İşleri zorlaştırıyor / Kötüleştiriyor / Gülün dikenleri var / Dikkat edilmezse / Bir damla kan belirir / Parmak ucunda /Ama / Dikkat edilirse eğer / Güzelliğini sunar gül/(…) Gülü severim / Dikeni var / Elden ne gelir / Kardeşim… / Çıkarmaya karar verseydin / Yüreğimdeki dikeni / Senin ayağındaki de / Yok olur giderdi / Sen de ben de / Özgür olurduk / Ve kardeş.”