Sincar meselesinin basit bir terörle mücadele konusu olmadığını ve bölgedeki demografik yapı ve güç savaşları ile ilintili olduğunu geçtiğimiz yazıda açıklamıştım. Meselenin sadece Türkiye ve PKK arasındaki bir ihtilaf olmadığını ve başka aktörlerin dahil olduğunu da belirtmiştim.
Türkiye'nin Sincar konusundaki en net müttefiki Irak Bölgesel Kürdistan Yönetimi. Açık düşman ise PKK. Kasım ayında Erbil'de görüştüğüm IBKY yetkilileri bu meseleyi barışçı yöntemlerle çözmeyi tercih ettiklerini söylemiş ve bir kere daha PKK'nın Sincar'ı terk etme çağrısını dile getirmişlerdi. Bunun gerçekleşmemesi durumunda aynı yetkililer Türkiye'nin müdahalesini destekleyeceklerini ifade etmişlerdi. Sorun barışçı yöntemlerle çözülemediği, zira PKK'nın savaş dışında başka bir dilden anlamadığı için müdahale kaçınılmaz oldu…
Diğer aktörler konusuna gelince ise işler biraz daha komplike hâle geliyor.
Öncelikle Rusya'dan başlayalım:
Rusya bu konuda pek müdahil olma yanlısı değil. Öncelikli bölge stratejisi Irak değil zira. Rusya için şu an Orta Doğu'da temel mesele Suriye'de etki alanını maksimumda tutacak bir anlaşma sağlamak.
Ancak İran için aynı durum geçerli değil. İran'dan Akdeniz'e bir "Pers koridoru" kurmak isteyen İran için Sincar, bu lojistik hat üzerinde hayati önemde.
Peki ya ABD? Dost mu, müttefik mi, yoksa tarafsız mı? Veya Türkiye ve IBKY'nin karşı cephesinde mi?
Açık söylemek gerekirse ABD yönetiminden gelen mesajlar bu konuda karışık.
Trump yönetimi bir yandan IBKY ile ilişkileri güçlendirmek istiyor. Ancak diğer yandan PKK konusunda Obama yönetiminin çizgisini devam ettireceği yönünde işaretler veriyor.
Bu nedenle Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan'ın mayıs ayında gerçekleşecek Washington gezisi kritik önemde.
Türkiye terörle mücadele konusunda müttefiki ABD'den hak ettiği desteği isteyecek. Ve Cumhurbaşkanı Erdoğan, Türkiye'nin Suriye'deki PKK yapılanması konusundaki net tavrını, kırmızı çizgisini bir kere daha hatırlatacak.
Cevabın ne olacağını ise hep beraber izleyeceğiz…