Bundan önce Türkiye'de gerçekleşmiş her darbede olduğu gibi, bu darbe girişiminde de uluslararası medya darbecilerden yana tavır aldı.
Türkiye'nin demokrasisini kurtaran silahsız göstericiler, Guardian'da çıkan bir yazıdan çok ilkokul çocuğu propagandasını andıran bir makalede, çete olarak tanımlandı. Kendini tankın önüne atan, ülkesine sahip çıkan ve bunun bedelini vahşi bir katliamla ödeyen insanların aziz hatırasını kirletti.
New York Times, her darbenin PR kurumu olma işlevini elbette bu girişimde de kaybetmedi. Sisi'yi modern İslam'ın temsilcisi olarak resmetmekte beis görmeyen bu gazete, darbe karşıtı göstericiler için dinî sloganlar atıyor vurgusunu yapmaktan geri kalmadı.
CNN'in olaya bakışı aslında tüm Amerikan medyasında ortak vurgunun yansımasıydı. “Türkiye'de darbe başarısız oldu: Demokrasi baskı altında” altyazısı, İstanbul'da yapılan yayın esnasında altyazı olarak geçti. Elbette bu demokrasi literatürüne özgün bir katkı oldu. Darbenin başarısız olanının demokrasiye zarar verdiği tezi, bugüne kadar bildiğimiz her şeyi unutturuyor. CNN'e göre demokrasiler darbelerin başarılı olması ile kurtuluyor demek ki.
Hemen hemen tüm uluslararası medya organlarında bu darbenin Erdoğan'ın işine yarayacağı vurgusu dışında analiz yapılmadı.
Bu, tarihe geçecek bir rezillik.
Bir darbe girişimi haberi düşünün: Darbeyi kimin yapmaya çalıştığından bahseden yok. Bir gecede ölen yüzlerce silahsız sivilden bahseden yok. Meclisin, güvenlik birimlerinin nasıl hedef alındığından bahseden yok. Silahsız göstericilerin cesur sivil direnişinden bahseden yok.
Ancak tek ağız hâlinde bu darbe ile hedef alınan Cumhurbaşkanı Erdoğan ve Türkiye demokrasisini sorumlu gösteren ortak bir yayın çizgisi var.
Tarihte olduğu gibi. 1960 darbesinde, 12 Eylül'de yaşandığı gibi, uluslararası medya bir kere daha darbecilerin sesi oldu.
Menderes'e diktatör diyen, Cemal Gürsel'e methiye düzen, Kenan Evren'i yerlere göklere koyamayan medya kurumları bu sefer de şaşırtmadı!..