Çeviriler

Guardian’dan Nesrine Malik yazdı: Anglo-Amerikan siyasi zümre için Gazze, bir meşruiyet krizinin ifadesi haline geldi. İsrail'in saldırganlığına karşı gereken tepkiyi vermedeki yetersizlik Gazze'den çok daha fazlasıyla ilgilidir. Gazze'de yaşanan olaylar bütün bir siyaset modelinin ve bu modelin temelini oluşturan varsayımlardaki kusurları ortaya çıkarmıştır. Eğer liberalizm etik ve istikrara dayalı bir yönetim biçimi sunamıyorsa, o zaman ne işe yaramaktadır?

Elif Şafak, Bit Palas’ın Mine Kırıkkanat’ın bir romanından intihal olduğuyla ilgili tartışmalı mahkeme kararının ardından yazdı: “Bazen anavatanım Türkiye'ye ve onun yazar ve şairlerine kötü davranmasına ve onları incitmesine kızıyorum. Bir yazar olarak sevgiyle ve özenle kurguladığınız, hayali bir kurgu dünyası inşa ettiğiniz her kitap, şu ya da bu grup tarafından kolayca hedef gösterilebiliyor, iftiraya uğrayabiliyor ve yetkililer tarafından dava edilebiliyor. Ruhumun tekrar tekrar ezilmesinden yoruldum. Sadece bir yazar olduğum için fanatikler, bağnazlar ve aşırı milliyetçiler tarafından saldırıya uğramaktan, damgalanmaktan ve etiketlenmekten yoruldum. Fakat kendimi çok kötü ve umutsuz hissettiğimde, Marzia'yı düşünüyorum.”

İnsan Hakları İzleme Örgütü’nün 1993-2022 yıllarında arasında yöneticiliği yapan, Princeton Üniversitesi’nden Kenneth Roth Guardian’a yazdı: İsrailli yetkililer “Birileri bizi soykırımla suçlamaya nasıl cüret eder?” diyordu. Ne de olsa İsrail Holokost'tan sonra Yahudi halkını soykırımdan korumak için kurulmuştu. Oysa İsrail'in geçmişi ne olursa olsun, meşru müdafaa iddiası ne olursa olsun, Hamas'la savaşmak için seçilen araçlar yine de soykırımcı nitelikte olabilmektedir. Mahkeme, Filistinli sivillerin mahkemenin korumasına ihtiyaç duyduğunu kabul etmek için bu iddiada fazlasıyla haklılık payı buldu. Mahkemenin kararı aynı zamanda İsrail'in Batılı destekçilerinin de kınanması anlamına geliyor. Biden yönetimi davayı "dayanaksız" olarak tanımlamıştı. İngiliz hükümeti ise bunun "saçmalık" olduğunu ifade etmişti. UAD yargıçları 15'e karşı 2 oyla aksi yönde karar verdiler.

Princeton Üniversitesi'nde 40 yıldır ders veren uluslararası hukuk ve uluslararası ilişkiler uzmanı ve eski BM Filistinlilerin İnsan Hakları Özel Raportörü Richard Falk yazdı:” Gazze savaşı öncesindeki sayısız soykırımda, yaşanan varoluşsal dehşet büyük ölçüde olaydan sonra ve istatistikler ve soyutlamalar yoluyla biliniyor, bazen de hayatta kalanların anlattığı hikayelerle canlanıyordu. Olaylar, tarihsel olarak yeniden inşa edilmiş olsa da, üç aydan fazla bir süredir olay yerinde bulunan gazetecilerin günlük raporlarıyla Gazze'de şu anda yaşanan olaylar kadar somut değildi. Liberal demokrasiler sadece Soykırım Sözleşmesi'nin temel bir yükümlülüğü olan soykırımı önlemek için aktif çaba göstermeyi reddederek değil, aynı zamanda soykırım saldırısının devam etmesini açıkça kolaylaştırarak daha da yüzsüzce başarısız olmuştur.”

İsrail medyası, Lahey'de bizleri temsil eden yargı ekibi için takdir dolu methiyeler yağdırdı. Aynı medya İsraillilerin İngilizcesinden daha iyi bir İngilizce ile sunulan ve bir propaganda içeriğinden ziyade gerçeklere dayanan Güney Afrika'nın pozisyonunu ise neredeyse hiç haber yapmadı. İsrail savunma timinin başındaki Profesör Malcolm Shaw'ın "İsrail'in eylemleri orantılıdır ve sadece silahlı kuvvetleri hedef almaktadır" sözlerine ne demeli peki? Shaw’ın iddiaları doğru ise tüm dünyanın şahit olduğu gerçeklik bir yalan olsa gerek. Böylesi bir yıkımda orantı olabilir mi? Eğer orantılı olan buysa, orantısız olan neye benziyor? Hiroşima'ya mı?