Kapitalizm sadece ekonomik koşulları belirlemiyor, aynı zamanda bize bir değerler sistemi de dayatıyor. Örneğin kapitalist bir toplumda kendini yıpratacak kadar çok çalışmak bir erdem kabul ediliyor ve böyle insanlar toplum tarafından onaylanıyor. Fakat işkoliklik de diğer bağımlılıklar gibi kaynağında derin acılar barındıran bir travma tepkisi.
"Eurovision'dan ayrılmak Türkiye'nin ayıbıdır. ", "Sanatçılarımızın uluslararası yarışmalara katılmaları Türkiye'nin adının duyulmasına yol açar.", "Bu tamamen sanattan ve kültürden korkmaktan kaynaklanıyor."
2008 yılından beri babası Jamie Spears’ın vesayeti altında olan ünlü sanatçı Britney Spears, vasiliğin kaldırılması için açtığı davanın son duruşmasında 13 yıl önceki sorunlu halinin değiştiğini savundu ve Kalifornia’daki seks işçilerinin tutsaklığına benzettiği vesayetin kaldırılmasını istedi. Sorumlunun mizojinist (kadın düşmanı) medya-yargı düzeni olduğunu savunan ‘Britney’e Özgürlük’ kampanyası da giderek genişliyor.
İnsanı çarpan bir tanımla başlıyor belgesel: “Zorbalık sonuç isteyenlerin yönetim biçimidir” Ve sonra yine hümanist ve idealist duyguları katleden bir tespitle sürüyor: “İnsanlık tarihinde özgürlük norm değildir, hükmedilmeyi seviyoruz.” “Zor zamanlarda ortaya çıkıp, bunu ben çözerim diyen insanların cazibesine kapılıyoruz.” Yani zannedildiği gibi zorbalığın merkezinde zorbalık yok, rıza var.