Yazarlar

Nezaketi, diplomasiyi, teenniyle hareket etmeyi, en son söylenecek lafı ilk başta söylememeyi eziklik, teletabilik olarak görmek moda olunca, birileri de buradan kendine rol çıkarıp Erivan’ın ortasında füze gönderebiliyor, içindeki ırkçıyı salıveriyor, arabalarla Ermeni Patrikhanesinin önünden konvoylarla geçebiliyor, haber spikeri de buradan kendine vazife çıkarıp belaltı vurursa bunun vatanseverlik hesabına yazılacağını düşünüyor.

HDP’yi siyaset dışı, seçim dışı bırakmak? Diyelim ki, bu gerçekleştirildi. O zaman Kürtler ne yapabilirler? Değişik tahminler yürütebiliriz. Ama hangi tahmini yürütürsek yürütelim, bir toplumun tercihini değiştirmek kolay değildir. Şunu da hatırlayalım: AK Parti’ye iktidar yolunu açan dinamiklerden biri, “Milli Görüş” geleneğinin yıllarca yasaklı görülmesi, partilerinin kapatılması, liderlerinin tutuklanmasıydı.

Beş yıl önce AK Parti’nin dümeni İslamcılıktan milliyetçiliğe kırmaya başladığını tespit etmiş, bunu açan peşpeşe üç yazı kaleme almıştım. Bu rota değişikliğinin nedenlerini anlatırken tamamı siyasi bazı gelişmelere işaret etmiştim. Bugün ise, AK Parti’nin o zamanlar yaptırdığı araştırmalarla gençlerin dinden uzaklaşma ve sekülerleşme eğilimini tespit etmiş ve rota değişikliğinde bunun da bir âmil teşkil etmiş olabileceğini düşünüyorum.

Tesadüf bu ya, bir Alman’ın aylar önce gazinoda unuttuğu fotoğraf makinesi rafın birinde duruyor. Çalışıp çalışmadığını öğrenmek üzere makineyi önce adanın fotoğrafçısı Mustafa Karaduman’a götürüyor. Karaduman makineyi çalıştırıyor ve bir de film takarak Kadir’e veriyor.

Özgür bir müzakere zemininde kamuoyunun denge ve denetlemesinin en ziyade gerekli olduğu konularda farklı yelpazelerin neredeyse hepsinin devletin durduğu yerde hizalanması, çok sesliliğin asıl olduğu kamusal alandan kritik anlarda hep tek bir sesin yükselmesi… Neden ‘sözkonusu devlet ise herşey teferruat’ oluveriyor?