Yazarlar

İlaç veriyorlar adı Cogito... Ama Cogito tabletleri, cümlesini tamamlayıp “Cogito ergo sum (Düşünüyorum, öyleyse varım)”a ulaştıramıyor onu. Yoksa... Yok mu artık o?

Sarsılıp durduk. Odamızdaki vazolar, şişeler devrildi. Hızla giyinip otelin bahçesinde toplandık. Otelin önündeki ana cadde, arabalarının içinde geceyi geçirmeye gelen Tiranlıların akınına uğradı. Köpekleri ve çocuklarıyla geniş bulvarda bir aşağı bir yukarı yürüyenlerin sayısı daha da kalabalıktı.

Yüz yıl öncesine göre bile hiçbir derinliği olmadan yürütülen din siyaset milliyet hakkındaki sonu gelmez tartışmaları çürüme olarak görüyorlar. Gelecekte kör dövüşlerin son bulduğu, nitelikli insanlarla, kuşatıcı bir cemiyet hayatıyla yola devam eden bir Türkiye hayal ediyorlar.

Salonun büyüklüğü oranında katılmanın mecburi olduğu kutlamalarda atılan hamasi nutuklar sadece katılanların uykusunu getirmiyor, aynı zamanda devletin insanlar üzerindeki ‘mutlak’ gücünü de gösteriyor. Vali de kendini mutlak güç olarak gördüğü için, bu güce karşı olunacak her türlü hareketi saygısızlık olarak görüyor haliyle…

CHP'nin “tutucu kanadı” parti içindeki gücünü yitirirken, çoğulcu demokrasiye yönelik sinyaller ve umutlar güçlendi. Son yerel seçimler, bu umudun, seçmen tarafından da dikkate alındığını gösteriyor. Kılıçdaroğlu, yerel seçim başarısıyla birlikte siyasetin güçlü bir figürüne dönüştü. İktidarın “İyi ki CHP’nin başında Kılıçdaroğlu var...” söylemi artık gerilerde kaldı.