Yazarlar

ABD kendince rasyonel olanı yaptı. Esad’ın gitmesini ve Rusya’nın oraya çöreklenmesini istemediği halde IŞİD tehdidini öne alarak bu ikinci grubun hareket alanını genişletti. Bunu yaparken, zaten müttefikleri olan ilk gruba da destek olarak dengeyi sürdüreceğini sandı.

Bir çocuğun kalbine girip, onu fetheden bütün dünyayı fethetmiş gibidir. Gelin, bütün çocukların kalbini fethetmişti, bizden öncekilerin de bizden sonrakilerin de…

“Düşman” ve “hainler” kategorilerini daraltacağına habire genişleten sert ve müsamahasız bir anlayış, bir kere cumhurbaşkanına da yarar değil zarar getiriyor. İkincisi, AK Parti’nin demokratik karakteri ve demokratikleşmeci potansiyelini zedeliyor. Üçüncüsü, giderek daha çok sayıda kesimi karşısına alıyor; büyüyen tepkilere hedef oluyor.

PYD konusunda şu gerçeği sanırım kabul etmek zorundayız: Türkiye ne yaparsa yapsın, artık bu saatten sonra Rojava yapılanmasını engelleyemez. O zaman, bu yapıyı düşmanlaştırmak yerine dost kılmak için yaratıcı prosedürler yaratmak, en doğru tercih. Ancak bunun için, en az Türkiye Cumhuriyeti devleti kadar Kürt siyasi öznelerine de tarihi sorumluluk düşmekte.

Westermann’a göre Nasyonal Sosyalist liderliğinin üniformalı polisler arasında askerî ve ideolojik bir karakteristiği yerleştirmek ve pekiştirmek için yürüttüğü sistematik seferberlik, üniformalı polisler olarak görev yapanların birer soykırım katili haline gelmesinin yolunu açan kurumsal bir kültür oluşturmuştur.