Yazarlar

Hasan Cemal, ‘gazeteci’ kimliğiyle o ‘savaşan’ hendekleri dolaştı. Yerinde incelemeler yapıp araya yağmurlu hüzünlü cümleler serpiştirdiği yazılar yazdı. Paşa dedesinin izinden giden Cemal, ‘Hendek Paşa’ sıfatıyla denetlediği hendekleri pek beğenmiş olacak ki anlata anlata bitiremedi.

Gülen grubu ve PKK arasındaki yakınlaşmanın 17-25 Aralık darbe girişiminin hemen sonrasında başlaması tesadüf değil; bu yakınlaşma, darbenin atlı değiştirmesine benziyor. Karşıt uçlarda konumlanıyor olmalarına rağmen PKK ve Paralel yapı arasındaki ‘uçurum’ bir günde ortadan kalktı.

Dünyanın “Türkiye’nin yanında” ve “aleyhinde” yer alanlar diye kategorileştirilmesi yanlış. Kâh Ankara katliamını, kâh PKK’nın silâhlı kent işgali denemelerini, kâh seçimlerde güya hile ihtimali olmasını bahane ederek “dış müdahale”ye dâvet çıkaran (benim de neo-mandacılık diye nitelediğim) tavrın eleştirisini Aziz Sancar “olumlu örneği” üzerinden yürütmek de sakat. Galiba temelde, bilim ve sanatın olmazsa olmaz özerkliğine farklı bakıyoruz. Sağı ve soluyla Türkiye, bir türlü bu fikre alışamıyor.

‘Yeni’ modern muhafazakârlar, eskilerinden farklı olarak siyaset alanına neredeyse ‘sınıfsal’ bir ağırlık koyma yönünde ortak davranışlar geliştirebiliyorlar.

Sedat Anar’ı biliyordum ama ilk kez böyle bir gecede canlı olarak dinlemek nasip oldu. Santurunu çalmaya başlayınca bütün sesler son bulmuştu.